Een kind verdwijnt

Meegenomen – Clare Brown – The House of Books – 303 blz.

Op dit boek, dat op de cover als ‘chicklit noir’ wordt aangekondigd, staat een ietsje overdreven achterplattekst. ‘Doodeng, geestig en héél verrassend.’ Ik zou daar van maken: boeiend en verrassend. Eng, laat staan doodeng wordt het nooit, maar toch is het een interessant boek, omdat het een morele kwestie opwerpt. Wat doe je als je ziet dat een peuter door zijn moeder verwaarloosd wordt? Geef je het geval aan bij de kinderbescherming of kies je voor een andere optie?

Is het boek alleen bedoeld voor vrouwen tussen de 20 en 30 jaar, zoals de term ‘chicklit’ aanduidt? Nee, het is een degelijk geschreven roman die iedereen kan lezen. Misschien vinden vrouwen het onderwerp boeiender dan mannen, omdat Meegenomen grotendeels gaat over verhoudingen tussen moeders en kinderen. In het middendeel is het even doorbijten geblazen als Brown nogal langdradig wordt, wat de spanning niet ten goede komt.

Daarna wordt het wel degelijk spannend, maar als het spannende gedeelte na 270 bladzijden voorbij is, gaat Brown nog dertig bladzijden door om te vertellen hoe het met de hoofdpersonen in het heden gaat. Voor mij had dat niet gehoeven, maar lezeressen vinden dat misschien interessant. Clare Brown kan aardig schrijven, maar een doortastende eindredacteur had ervoor kunnen zorgen dat er wat scènes geschrapt waren waardoor de vaart in het verhaal was gebleven.

Pieter Feller