Risk is een risico dat Stiene graag neemt

Risk – Jelmer Soes – Gottmer – 192 blz.

Een aantal jongeren heeft in de nieuwbouwwijk waar ze wonen een houten speelkasteel geconfisqueerd. Het kasteel staat midden in een park, op een heuvel, met een prachtig uitzicht naar alle kanten. Volwassenen zijn er niet blij mee maar de jongeren zelf zien dat anders. Als er kinderen willen spelen, vertrekken ze tot het weer rustig is. Hoofdpersoon van Risk is Stiene, een meisje dat haar huis ontvlucht. Ze heeft een broertje van elf, Pom, en alles werkt bij hem wat traag. Haar moeder zit grotendeels op de hoek van de bank in een superschoon huis. Te schoon, vindt Stiene.

Zij is niet de enige met problemen in hun groepje al hebben ze het daar nauwelijks over. Vooral Risk intrigeert Stiene, ze trekken veel samen op. Misschien juist omdat hij zo mysterieus is.
‘Risk is van de woorden die in je dromen blijven echoën. Risk is van het stoere masker, dat hij alleen op kan houden als je niet te dichtbij komt. En Risk is van mij, zolang we hier zijn. Zolang dit bestaat. Als dit maar blijft bestaan.’

Dit groepje losers, zoals Stiene haar vrienden betitelt, wordt gepest door een paar oudere, scooterrijdende jongens. Ook Risk heeft iets met deze jongens te maken al laat hij daar niets over los. Aan de andere kant vertelt Stiene ook niet alles. Waarom ze zo bang voor die jongens is bijvoorbeeld.

In de krant leest ze dat hun kasteel plat moet, omdat daar vroeger een burcht zou hebben gestaan. Stiene vraagt zich af of dat echt zo is. In plaats van naar school te gaan, waar ze zich toch maar verveelt, gaat ze naar het gemeentearchief om alles uit te zoeken over deze burcht en zijn bewoners. Tot haar moeder uit haar apathie ontwaakt en regels voor haar stelt.

Jelmer Soes maakt het Stiene niet gemakkelijk. Niet met haar moeder en broertje, niet met haar vrienden – laat staan met haar vijanden – en al helemaal niet met zichzelf. Toch leest dit boek niet als een aaneenschakeling van narigheid. Zijn taalgebruik is vrijwel nergens ingewikkeld, al is het af en toe ‘te mooi’ voor een puber. Door de spanning die hij heel geleidelijk weet op te bouwen, schiet je er doorheen als een warm mes door de boter. Kortom: een prima debuut!

Hanneke de Jong