Dubbelrecensie: aanrader voor fans van Vijftig Tinten Grijs
Maestra – L.S. Hilton – Vertaling: Yolande Ligterink – The House of Books – 317 blz.
L.S. Hilton is opgegroeid in Engeland en heeft in Key West, New York, Florence, Parijs en Milaan gewoond. Ze studeerde Engels en kunstgeschiedenis. Maestra is het eerste deel van de in 35 landen uitgebrachte trilogie. De filmrechten zijn inmiddels verkocht aan Columbia Pictures.
Wie is de Maestra? Judith Rashleigh werkt overdag als assistent in een gerenommeerd Londens veilinghuis en om rond te kunnen komen is ze ’s nachts hostess in een chique club in de West End-buurt. Als ze een vervalsing ontdekt, wordt ze bij het veilinghuis ontslagen en vlucht ze met een welwillende en rijke klant van de nachtclub naar de Franse Rivièra. Als ze daar, zich lavend tussen de rich and famous, op de fraudezaak stuit die haar uit Londen heeft doen vluchten, zint ze op zoete wraak…
Felice Beekhuis:
Maestra is een echt vrouwenboek. De uitgebreide omschrijvingen van mooie jurkjes, hoge hakken, dure accessoires en de nodige seksscènes voeren de boventoon. Op de achtergrond speelt er een verhaal mee over kunst en fraude, maar dit lijkt van ondergeschikt belang. Judith leeft een losbandig leven en geniet met volle teugen van alles wat geld haar kan bieden.
“Het enige wat van ons als meisjes werd verwacht, was dat we pronkten met onze mooie, gebruinde enkels boven de delicate K. Jacques-sandaaltjes, ons glanzende haar lieten zwiepen, kleine slokjes namen van onze wijn en speelden met de dure Rolexen om onze tengere, gebruinde polsen. We waren de trofeeën, het in verrukkelijk goudbruin vlees omgezette goud, Galatea’s die bij de aanraking van geld ontdooien.”
Maar Judith is geen lieverdje. Ze heeft is intelligent, ze spreekt bijvoorbeeld erg goed Frans en Italiaans, en gebruikt (misbruikt) mannen in haar eigen voordeel. Als ze de nacht met haar tenminste overleven… Is Judith een verleidelijke bondgirl of meer een ware crimineel?
De blurbs op de kaft samen met de opmerking dat het boek zo vaak vertaald is en verfilmd gaat worden, scheppen hele hoge verwachtingen die Hilton met Maestra in mijn ogen niet waar heeft kunnen maken. Het verhaal weet me nergens echt te grijpen. Vrouwen die hebben genoten van boeken als Vijftig Tinten Grijs, zullen met Maestra meer aan hun trekken komen dan lezers die houden van echte thrillers.
Mijn verwachtingen van het boek waren hoog en zijn helaas niet waar gemaakt. Het idee van een fraudezaak en de nodige moorden zouden toch de nodige ingrediënten kunnen zijn voor een super spannende thriller maar het kon mij niet pakken. De omschrijvingen van de jurkjes, schoenen en tasjes die tot in detail worden gegeven inclusief de vele merknamen voegden voor mij niets toe maar gaven juist afleiding van het verhaal. Het werd hierdoor meer een roman waar de moorden bijzaak leken en dat vond ik erg jammer.
Ook het einde was vrij abrupt. Ik was wel op de hoogte dat dit het eerste deel zou zijn maar het had naar mijn idee wat meer afgewerkt kunnen worden. Het verhaal op zich leest wel heel vlot en ik sluit mij bij Felice aan dat het voor de fans van Vijftig Tinten Grijs zeker een leuk boek is.
