Om de kriebels van te krijgen ..
Keverjongen – M. G. Leonard – Vertaling: Esther Ottens – Illustraties: Julia Sarda – Querido – 284 blz.
M.G. Leonard studeerde Engelse letterkunde in Londen en specialiseerde zich in het werk van Shakespeare. Daarna was ze werkzaam als manager in de muziekindustrie om later over te stappen naar de toneelwereld waar ze ging acteren en regisseren. Keverjongen is haar debuut op schrijfgebied.
In Keverjongen draait alles om Darkus. Zijn vader is spoorloos verdwenen. Hij is voor het laatst gezien in een afgesloten zaal van het natuurhistorisch museum waar hij werkt. De politie staat voor een raadsel. Darkus komt terecht bij zijn oom, een verstrooide archeoloog en op een nieuwe school. Samen met de twee vrienden die hij daar maakt, besluit hij zelf op onderzoek uit te gaan naar zijn vader.
Al snel ontdekt hij dat zijn vader een gevaarlijke tegenstander had en dat hij hulp nodig heeft. Die krijgt hij van zijn oom en vrienden maar ook van een enorme kever en nog honderden andere insecten vliegend, kruipend , prikkend en bijtend met hem de strijd aan willen gaan
De illustraties van de hand van Julia Sarda zijn eenvoudig, maar spreken zeker aan. Ook aantrekkelijk zijn de zijkanten van het boek die blauw zijn met daarop witte kevers en andere kriebelbeestjes. Hierdoor springt het boek er meteen uit.
Keverjongen bestaat uit 24 hoofdstukken voorzien van een pakkende titel en elk hoofdstuk begint met een illustratie van een kever. Achterin het boek is er nog een woordenlijst voor entomologen waarbij je iets kan terug vinden als het je niet duidelijk is geworden uit de tekst. De schrijfster heeft de nodige research gedaan bij een echte entomoloog wat het verhaal zeker ten goede is gekomen. Terwijl je een heel grappig boek leest, leer je ook meer over kevers en insecten. Nooit geweten dat een cephalon een ander woord is voor kop van een insect of dat de wetenschappelijke naam voor de kever coleoptera is.
Het verhaal heeft veel ingrediënten. Het is zielig en ontroerend, gaat over missen van je ouders en echte vriendschap. Het gaat over bang zijn en je angst overwinnen, het is spannend vanwege de slechterik, vreemd vanwege de vreemde buurmannen en de wel heel slimme insecten maar bovenal is het heel erg grappig. Darkus en zijn vrienden komen in vreemde situaties terecht en sommige figuren worden als een karikatuur neergezet, maar zo dat het heel grappig wordt. De Engelse humor komt er zeker in voor en doet af en toe denken aan de boeken van David Walliams en Roald Dahl. Na het lezen van dit boek zal je je nog wel drie keer bedenken voor je je vliegenmepper uit de kast haalt.
Een grappig debuut naar wat blijkt een eerste deel van een serie te zijn, dus ben ik zeer benieuwd naar volgende avonturen van Darkus en zijn kever.
Femke Schelvis (13):
Ik vind het leuk zoals het boek er uit ziet. Vooral de zijkanten. Ook door het lezen van de achterkant wilde ik het wel gaan lezen.
Ze vergelijken het met Roald Dahl en daar doet het af en toe wel aan denken. In zijn verhalen gebeuren ook dingen die eigenlijk niet kunnen maar door de manier van vertellen geloof je dat het zomaar wel zou kunnen.
Het is een spannend en grappig verhaal en ook de weetjes over insecten zijn interessant, al ga ik ze nu echt niet leuk vinden. Darkus lijkt een beetje een nerd, maar is best wel stoer en doet dingen die een ander niet zo snel zou durven. Dat heeft de schrijfster ook goed geschreven. Dat je toch meer durft of kan doen dan je denkt. Ik vond het een grappig boek, soms een beetje voorspelbaar, maar zeker leuk om te lezen, zowel voor jongens al voor meisjes.
