Janine Keijser strijdt voor de dieren

Janine Keijser (Leiden, 1980) studeerde Nederlands Recht aan de UvA, en werkte enige tijd als advocate bij een klein advocatenkantoor. Na een zware periode in haar leven, gooide ze het roer drastisch om. Ze ging werken met verwaarloosde dieren, voerde acties tegen dierenleed en begon artikelen te schrijven over dit onderwerp. Als kind al hield ze ervan spannende verhalen te lezen en te schrijven. Met V.I. Warshawski en haar passie voor dieren en een betere wereld als inspiratiebronnen, besloot ze een eco-thriller te schrijven. Het spannende en wezenlijke boek RAUW is hiervan het resultaat. Janine is momenteel bezig met het schrijven van haar tweede eco-thriller en een kinderboek, samen met haar zus. Ze werkt met dieren als healer en coach.

Als kind hield je al van schrijven. Kun je je nog een van de eerste verhaaltjes herinneren?

Ik weet nog goed dat ik op de basisschool elke week een verhaaltje van een paar pagina’s moest schrijven; dat was mij veel te kort. Ik schreef een hele detective over een groep muizen die op avontuur ging. Elke week sloot ik af met een cliffhanger en: wordt vervolgd… Mijn leraar schreef daar dan onder: Ik kan niet wachten tot volgende week!

Wat waren destijds je favoriete boeken?

Het boek Waar leeuwen sterven van Eric Campbell had ik van mijn oudste zus gehad en dat vond ik een van de mooiste boeken ooit. Ook las ik veel spannende verhalen zoals de avonturen van De vijf en De zwarte hengst. Toen ik wat ouder was, verslond ik Sara Paretski.

Na de middelbare school ging je rechten studeren en werd advocaat. Doe je dat werk nog of werk je, naast het schrijven, alleen als healer en coach van dieren?

Na een moeilijke periode in mijn leven vond ik het belangrijk werk te gaan doen waar mijn hart ligt; bij het schrijven en het werken met dieren. Ik heb ervoor gekozen daar mijn beroep van te maken.

Moet ik bij healer en coach denken aan een dierenfluisteraar? Hoe ga je te werk en hoe kwam je erachter dat je dit kon?

Ja, maar mijn werk gaat verder dan het communiceren met dieren. Ik geef ook healings en coach mensen bij de omgang met hun dier, bijvoorbeeld bij gedragsproblemen. Als kind ving ik veel op van andere mensen en dieren. Dat heb ik verder ontwikkeld door cursussen in her selectief en concreet opvangen van informatie en lichaamswerk met dieren. Hoe een reading of healing in zijn werk gaat, leg ik uit op mijn website www.animalhealercoach.nl.

Je voerde acties tegen dierenleed. Waar moeten we dan aan denken?

Ik heb actie gevoerd en gedemonstreerd tegen bont en megastallen. Mensen bewust proberen te maken over wat er gebeurt achter gesloten deuren. Daar heb ik veel onderzoek naar gedaan en ik heb ook zelf achter de schermen gekeken.

Over RAUW:

Waarom heb je ervoor gekozen de hoofdpersoon geen naam te geven?

De lezer staat hierdoor dichter bij de hoofdpersoon; je wordt meegenomen in haar belevingswereld. Dat maakt het verhaal persoonlijker en wezenlijker.

In hoeverre lijken de hoofdpersoon uit Rauw en Janine Keijser op elkaar. Wat zou de hoofdpersoon bijvoorbeeld wel doen wat jij zelf nooit zou doen?

De hoofdpersoon heb ik gebaseerd op eigen ervaringen, maar ook zij is een fictief persoon die een rol heeft te vervullen in het verhaal dat ik wilde neerzetten. Wat ik zelf nooit zou doen? Ik weet niet of ik op iemand zou kunnen schieten. Maar als ik me in de omstandigheden zou bevinden waarin de hoofdpersoon verkeerde, misschien ook wel.

Er komen een aantal gruwelijke en confronterende passages voor in het boek; wat deed dit met jou tijdens het schrijven?

Het onderzoek dat ik heb verricht voor mijn boek was soms best heftig. Ik laat een aantal confronterende passages bewust samenvallen met actiescenes waar de spanning hoog oploopt, waardoor het boek overal lekker blijft weglezen.

Ga je door met het schrijven van thrillers of heb je bijvoorbeeld ook plannen om wat te schrijven over je werk als healer van dieren?

Ik schrijf nu mijn tweede ecothriller; het spannende vervolg op RAUW Ook komt er eind dit jaar een heel mooi geïllustreerd kinderboekje uit, dat ik samen met mijn zus heb geschreven over de door ons geadopteerde honden Senna en Anna.

Vragen: Wendy Wenning en Pieter Feller