Divergent-achtige praktijken in Nederlandse YA-SciFi
Dromer – Saskia Maaskant – Davidsfonds – 327 blz.
Saskia Maaskant (1981) is een Nederlandse schrijfster van haar debuut De Verteller van Beorga en haar tweede boek Kieuw , waarvoor ze een aantal prijzen won. In het dagelijks leven is Maaskant projectmanager bij een industrieel bedrijf in Zuid-Holland. Ze coördineert projecten op het gebied van ICT en marketing, en schrijft webteksten over technische zaken.
Ben jij een dromer?
Of een doener?
Een denker?
Of een beslisser?
Stel dat de keuze voor jou wordt gemaakt. En dat je het daarmee moet doen…
In de wereld van Dromer, Mila en William regeren de beslissers met ijzeren hand vanuit de Citadel. Maar Dromer voelt zich geen denker. William is meer dan een doener, en Mila is iets wat eigenlijk helemaal niet kan. Ze verlangen naar een leven in vrijheid. Dan horen ze over een eiland waar je jezelf kunt zijn. Een ontsnapping aan de Citadel.
Als je dit leest, is waarschijnlijk je eerste indruk dat het wel erg op de Divergent-serie lijkt van Veronica Roth. En dat is ook wel zo. De basis komt sterk overeen. Op je zestiende beslist een selecte groep over je lot en deelt je in bij een eenzijdige groep en beslist dus wat jij de rest van je leven moet gaan doen. Er zijn vier mogelijkheden: dromer, doener, denker en beslisser, en vaak kom je in dezelfde groep terecht als je ouders.
Maar natuurlijk zijn er ook mensen die in opstand komen: de durvers! Zij weten te ontsnappen aan het juk van de Citadel en verzamelen zich op een eiland dat verborgen ligt in de mist. Ouderen en jongeren van alle groepen van de samenleving leven er samen en proberen zich te redden met wat ze op het eiland kunnen kweken. Als laatste komen William en Dromer naar het eiland, en dan verandert alles. Dromer is namelijk het neefje van de hoogste beslisser, en zijn ontsnapping triggert een grote zoekactie naar de weigeraars. Het voortbestaan op het eiland is in groot gevaar, dus moeten de durvers actie ondernemen. Ze organiseren de grootste opstand in de geschiedenis van de Hofstad, en velen zullen hierbij grote verliezen lijden.
Wat meteen opvalt aan Dromer, is de felrode kaft met op het eerste oog willekeurige woorden en afkortingen. Het is een ijzersterkte cover die aanspreekt. Als je het boek ergens ziet liggen, moet je het gewoon even oppakken om het eens goed te bekijken. De cover van Dromer is simpel maar doeltreffend. En de woorden zijn natuurlijk helemaal niet willekeurig…
Als je begint met lezen, zit je niet bij de eerste pagina gelijk in het verhaal. Je hebt geen wegleg-neigingen, maar hoopt wel dat het verhaal snel boeiender en aangrijpender wordt. En gelukkig, dat wordt het ook. Hoe verder je komt, hoe verder je in het verhaal gezogen wordt. Dromer, William, Mila en de andere eilandbewoners komen langzaam tot leven, en nemen je mee in hun wereld. Het is Maaskant goed gelukt om een compleet nieuwe wereld te schetsen. Je krijgt mooie omschrijvingen van de omgeving en de spanningen die horen bij een ondergedoken leven zijn goed voelbaar. Dat is heel mooi gedaan, al duurt het daardoor wel langer tot er eindelijk echt actie plaatsvindt.
In een YA-boek kunnen natuurlijk liefdesperikelen niet ontbreken. Er ontpopt zich wat moois tussen Dromer en Mila, en dat is prima. Maar het hele gedoe rondom William voegt voor mij niets toe. Het voelt zelfs een beetje gekunsteld aan. Dat is jammer. Maaskant had dat wat mij betreft net zo goed weg kunnen laten.
Al met al is Dromer een prima boek, met een overtuigende hoofdpersoon, een mooi verhaal met een mooie moraal, en een compleet nieuwe wereld om je in onder te dompelen. Als je van de Divergent-boeken hebt genoten en wel houdt van een flinke opstand, is Dromer zeker een aanrader voor jou.
Felice Beekhuis
