Moederschapsstress en andere typische moederkwalen
Moe is moe maar voldaan – Irene Wing Easton – IWE Books – 250 blz.
Als moeder zijnde heb je het maar druk. Moeder ben je tenslotte vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week. Maar klagen over moe zijn, dat doe je niet. In haar boek Moe is moe maar voldaan, doorbreekt Irene dit en nog vele andere taboe’s rond het moederschap. We proberen allemaal goede ouders te zijn, maar hoe zien die er eigenlijk uit? De meesten voelen zich van tijd tot tijd schuldig. Het lezen van ervaringen van andere ouders kan zeker helpen om twijfel over onszelf weg te nemen. Is het niet heerlijk om te denken “Hee, dat doe ik eigenlijk zo slecht nog niet”?
In korte columns vertelt Irene over haar leven als moeder en over wat zij zoal tegenkomt in haar dagelijks leven. Met de nodige humor en zelfspot vertelt zij over de ergernissen, zorgen en hilarische momenten. Het boek is niet allleen een feest van herkenning en heerlijk ontspannend om te lezen, het bevat tevens een oproep om als moeders mild met elkaar om te gaan en elkaar niet te veroordelen om de keuzes die we maken in het leven. Tenslotte zijn we allemaal weer anders.
Irene biedt een mooi inkijkje in haar leven. Ze vertelt eerlijk en open over haar leven als Thuis Werkende Moeder met haar vier kinderen en – niet te vergeten – echtgenoot, waarbij ze zichzelf niet spaart. Juist die eerlijkheid maakt het boek zo heerlijk om te lezen. Eindelijk iemand die vertelt hoe het écht is! Ik wou dat ik dit boek in een groep las. Regelmatig wil ik opspringen en zeggen “O ja, dat herken ik ook! Moet je eens horen wat ik op dat gebied zoals meemaakte … “ En dan komen de verhalen los. In mijn hoofd. We weten allemaal dat het moederschap prachtig is, dat het een uniek leerproces is en een enorme uitdaging kan zijn, maar soms wil je ook wel eens vertellen hoe vermoeiend het kan zijn!
Zo vertelt Irene hoe ze maar doorgaat, terwijl alles in haar eigenlijk schreeuwt om rust. En dat je pas toekomt aan verwerken wanneer je eindelijk toegeeft aan die rust: “Ik begin na te denken over alles wat er de afgelopen weken gebeurd is. Eindelijk begin ik te denken over dingen waar ik eigenlijk niet over wilde denken en voel ik dingen die ik niet wilde voelen.” Ik zal me voortaan in ieder geval iets minder schuldig voelen wanneer ik op de bank kruip met een goed boek. Zoals Irene schrijft is het nuttig te weten tot hoever je het elastiek uit kunt rekken voor het breekt. “Ik ga lézen. Heel even voel ik me schuldig want moet ik niet nog van alles doen?” Beter is het om jezelf af en toe een pauze te gunnen. Tenslotte zijn we geen machines, maar mensen. Ja, ook moeders!
In Moe is moe maar voldaan blijft geen stukje moederschap onbelicht. Zelfs tijdens het schrijven dacht Irene nog aan haar mede-moeders, ze schreef haar boek in handige columns, die je makkelijk tussen de drukte door kunt lezen, tijdens een rustig moment. Zo kan je nooit de draad van het boek kwijtraken. Er is één ding in het boek dat mij verbaasde en waarvan ik graag wil weten hoe ze dat doet: strijken tijdens het koken. Ik presteer het al om dingen aan te laten branden terwijl ik er met mijn neus bovenop sta. Dat ze goed is in organiseren en plannen, dat geloof ik graag! Om een gezin met vier kinderen draaidende weten te houden, lijkt mij een kunst op zich. Wie weet verschijnt er nog eens een boek van Irene waarin ze verder uitlegt hoe ze dat allemaal voor elkaar krijgt, dan kunnen wij – andere voortploeterende moeders – misschien nog wat van haar tips leren.
