Een dolle boel op het paleis

De prins en de puinhoop – Tjibbe Veldkamp – Illustraties: Wouter Tulp – De Fontein โ€“ 26 blz.

De prins en de puinhoopIn de aanloop naar de troonsafstand van koningin Beatrix verschijnen er de nodige boeken over het koningshuis. Ook in kinderboekenland is dit het geval. Sommige uitgeverijen geven iets nieuws uit, andere zien dit als kans om eerder uitgegeven boeken weer te promoten. Zo ook De prins en de puinhoop. Het kwam al in 2010 uit en heeft als subtitel: Het ware verhaal achter de troonopvolging. Omdat het is geschreven op de situatie zoals wij hem nu kennen, een regerende koningin en een ondeugende prins die niet kan wachten om het over te nemen, is het hoogst actueel.

Tjibbe Veldkamp, die de tekst schreef, zet een koningin neer die het druk heeft met linten doorknippen en handen schudden.
‘Ik moet toch oefenen voor koning?’ vroeg de prins.
‘Regeren is mijn werk,’ sprak de koningin. ‘Als ik het doe, gebeurt het goed. Ga jij maar spelen.’

De prins neemt daar geen genoegen mee en als zijn moeder even slaapt, gaat hij stiekem regeren. Als de koningin wakker wordt, is ze kwaad; ze roept dat de prins er een puinhoop van heeft gemaakt. De prins vindt dat weer niet leuk en hij gaat op het bordes zitten mokken. Terwijl hij daar zit, komt de familie Sloper de oprijlaan opgereden. Zij hoorden dat iemand in het paleis een puinhoop had gemaakt en dat is hun werk. Als zij dat doen, gebeurt het goed. En hoe!
Het wordt een jolige bende in het paleis, natuurlijk tot afgrijzen van de koningin, maar die leert er ten slotte wel wat van. Zo loopt alles toch nog goed af precies zoals dat hoort in sprookjes.

In de eerste helft van het boek vind ik de tekst soms wat kort door de bocht maar in het tweede deel heeft de auteur de smaak goed te pakken. Hij beschrijft de gebeurtenissen in en om het paleis bijzonder levendig. De vrolijke en sprekende illustraties van Wouter Tulp bieden genoeg stof om naast de tekst veel over het verhaal te vertellen. De tekeningen zijn heel toepasselijk in rood, wit, blauw en oranje met af en toe een dreigende zwarte noot. Kinderen zullen zich er ongetwijfeld door aangesproken voelen.

De prins en de puinhoop is een boek dat ook na 30 april 2013 de moeite van het voorlezen en het bekijken waard is. Tot die tijd is het een prachtig aangrijpingspunt voor scholen, kinderdagverblijven en peuterzalen om de kleintjes op de hoogte te brengen van het komende feest. Ook ouders en grootouders kunnen al voorlezend samen met hun (klein)kind veel plezier beleven aan dit boek.

Hanneke de Jong

Andere recensies

Een koord boven de afgrond โ€“ Cyrille Offermans โ€“ De Arbeiderspers โ€“ 616 blz. Een iets beschuttere plek misschien (2017), Midden in het onbewoonbare (2020), en dan nu Een koord boven de afgrond (2023): de titels van de gebundelde dagboeknotities van Cyrille Offermans worden...
Lees verder Categorie: Essays, Literatuur
| Reageer!
Breydel โ€“ Lisa Demets โ€“ Uitgeverij Vrijdag โ€“ 265 blz. Op 11 juli 1302 versloegen de volksmilities van enkele Vlaamse steden het prestigieuze Franse ridderleger nabij de stad Kortrijk. De onverwachte nederlaag sloeg in als een bom. Na de slag verzamelde de Vlaamse coalitie...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Zo voelt het om een vogel te zijn – Tim Birkhead – Illustraties: Catherine Rayner – Vertaling: Steven Blaas – Lemniscaat – 48 blz. Informatieve boeken zijn bijna nooit heel geschikt om voor te lezen. Zo voelt het om een vogel te zijn is...
Lees verder Categorie: Dieren & Natuur, Non-fictie
| Reageer!