“De inspiratie ligt op straat”

In 1963 werd ze als José Magielse geboren in Roosendaal, waar ze nu nog altijd samen met haar man woont. Als schrijversnaam besloot ze de achternaam van haar man te gaan gebruiken. Vanaf het moment dat ze kon lezen verslond ze alles wat ze te pakken kreeg, vooral de boeken van haar moeder, en ze zag dus ook uit naar het moment dat ze als twaalfjarige naar de volwassenenafdeling van de bibliotheek over mocht stappen. Op jonge leeftijd begon ze al korte verhaaltjes te schrijven. Eerst mocht niemand die lezen, maar later belandde er enkele in de schoolkrant. Na de mavo raakte het schrijven op de achtergrond.

De ambitie om weer te gaan schrijven kwam weer terug nadat alle drie haar kinderen naar school gingen. Ze begon verhalen voor kinderen op papier te zetten. Die verhalen kregen zo veel positieve reacties dat ze op zoek ging naar een uitgever. Dat werd Gopher Publishers. Het derde kinderboek werd uitgegeven door uitgeverij Boekenbent, door José zelf opgericht in 2002 en in 2008 overgenomen door Jo-Ann Snel, zodat José zelf meer tijd zou krijgen om te schrijven. Inmiddels waren er verschillende kinderboeken, romans en enkele non-ficties van haar verschenen bij Boekenbent. Onder het pseudoniem Josje Maas begon ze in 2004 met het schrijven van korte romans voor verschillende Favorietseries van uitgeverij Marken. In 2008, na afscheid te hebben genomen van Boekenbent, werd ze fulltime schrijver. Haar romans verschijnen o.a. bij uitgeverij Ellesy.

Van uitgever naar auteur, vanwaar deze overstap?

De uitgeverij ben ik ooit begonnen om in de eerste plaats mijn eigen boeken uit te kunnen geven en ook andere auteurs vooruit te helpen om hun boeken op de markt te brengen. Destijds sprong ik met Boekenbent letterlijk in een gat waardoor de uitgeverij een succes werd. Dat succes ging wel ten koste van mijn eigen schrijven. Vandaar dat ik na zes jaar besloot om Boekenbent over te dragen aan een collega en mezelf alleen nog maar te richten op het schrijven. Dat is nu zes jaar geleden en ik heb er nog geen moment spijt van gehad.

Waar ligt je passie? Bij de kinderboeken, de familie- of de liefdesromans?

Met kinderboeken ben ik begonnen, maar al snel ontdekte ik dat het ook heel erg leuk was om romans voor volwassenen te schrijven. Dat deed ik toen nog een beetje tussendoor, al schreef ik destijds al wel de korte romans voor Favoriet. Na het afstoten van Boekenbent heb ik eigenlijk alleen nog maar romans geschreven. De wat spannendere romans waarin de romantiek niet ontbreekt vind ik het leukst om te schrijven.

Heb je nog een heel ander genre, waar we zo niets van weten?

Dat heb ik zeker. De spannende thrillerachtige roman zoals Bloedmooi en moddervet met ook een vleugje romance erin. Het was een uitdaging om die te schrijven en dat genre vind ik toch ook wel heel erg leuk om te doen. Misschien ga ik me daar ook nog eens in uitleven als ik tijd genoeg heb …

Waar haal je keer op keer je inspiratie vandaan? Je hebt inmiddels zoveel boeken geschreven.

De inspiratie ligt op straat en dat is vaak letterlijk zo. Dingen die je om je heen meemaakt, een artikel in een krant. Soms ga ik er ook voor zitten om een onderwerp of een thema te bedenken en dan komen tal van situaties voorbij. Soms is het een liedje zoals Zonnestralen. Het gebeurt ook wel dat ik met een thema begin om het vervolgens toch weer weg te leggen voor een andere keer. Het heeft met mijn stemming te maken of het onderwerp me op dat moment ‘pakt’.

Bekijk je zelf de plaatsen waarover je schrijft? Hoever ga je daarin? Een bezoekje aan een plek, een vakantie om sfeer te proeven of schrijf je liever uit je hoofd over een niet bestaande plek?

De meeste boeken die ik schrijf, spelen zich af in Nederland, vaak zelfs in mijn eigen omgeving of plaatsen waar ik ben geweest. Het gaat dus altijd om echt bestaande plaatsen. Met Google view is het tegenwoordig ook heel eenvoudig om digitaal naar een plek te gaan en daar rond te kijken. Ooit schreef ik een boek dat zich deels in Parijs afspeelt. Daar ben ik nog nooit geweest, maar met de hulp van boeken uit de bieb (Internet was nog niet zo uitgebreid als nu het geval is) heb ik toch een juiste sfeer en locatiebeschrijving neer kunnen zetten. Kennelijk zo goed dat kennissen zich afvroegen wanneer ik daar was geweest.
Voor Chinagirl, dat dit jaar uitkomt, ben ik wel in China geweest, niet speciaal voor dat boek, maar het leek me gaaf om er een boek over te schrijven. Er gebeuren daar dingen die je niet uit boeken of van het net kunt halen. Dan is het handig als je er echt bent geweest en de sfeer hebt geproefd.

Hoe combineer je zo’n fulltime baan met je gezin?

Ik ben pas met schrijven en de uitgeverij begonnen op het moment dat onze drie kinderen al op de basisschool zaten. In die tijd deed ik mijn werk in de rustige uurtjes dat er niemand thuis was. Het is altijd gelukt zonder dat ik het idee had dat ik of het een (mijn gezin) of het ander (mijn werk) maar half kon doen. Wat mijn gezin wel merkte is dat ik wat afwezig was als ik echt midden in een verhaal zat, dat is niet veranderd. Inmiddels zijn de kinderen volwassen en woont er nog maar een thuis. Mijn werktijd begint tussen half negen en negen uur en eindigt ‘ s avonds om acht uur. Tussendoor doe ik het huishouden en alle noodzakelijke dingen.

Heb je naast al je schrijfwerk nog tijd om zelf te lezen? En zo ja, wat zijn jouw genres?

O jawel, daar is tijd voor, al is het op dit moment wat minder omdat ik met veel nieuwe dingen bezig ben. Ik lees veel verschillende genres, van chicklit tot thriller, detectives, romans, fantasy. Mijn interesse is heel breed.

Wat is de volgende stap voor José Vriens? Bestaat er nog een overtreffende trap na zoveel succes?

Wat ik al eerder schreef: ik zou nog graag een thriller willen schrijven. En uiteraard lijkt het me fantastisch als een van mijn boeken verfilmd wordt. Dat is toch wel dé kroon op je werk.

Je bent zelf uitgever geweest. Laat je je boek nu gerust los bij de uitgever waar je het naartoe stuurt of houd je een vinger in de pap?

Bij de ene uitgever heb ik zelf een paar vingers in de pap, bij de andere laat ik het volledig aan hen over en dat kan ik dan ook met een gerust hart. Verder vind ik het nog altijd leuk om actief met alles rondom boeken bezig te zijn, ook de promotie op internet. Daar hoort dan ook weer een fraaie website bij die ik met veel plezier onderhoud. Aangezien ik het webbeheer van Ellessy in handen heb, ben ik altijd bezig met promotie van boeken. Ook het Valentijngenootschap is zo’n project waarin ik het webgebeuren op poten heb gezet en bijhoud. Tegenwoordig moet je als auteur zelf ook veel doen om je werk onder de aandacht van lezers te brengen, passief achterover leunen en maar wachten tot het goed komt, is er niet meer bij.

Vragen: Kirstin Rozema