Het oosten ontmoet het westen
Eline de Boo – Blauw zeil – Uitgeverij Mozaïek – 320 blz.
Marai Nikai is een 20 jarige studente met een Japanse vader en een Nederlandse moeder. Ze heeft het gevoel overal precies tussen in te zitten en nergens echt bij te horen. Haar vader is op en top Japanner, ook al woont en werkt hij al jaren in Nederland, emotionele steun hoeft ze van hem niet te verwachten. Haar moeder is afstandelijk en laat veel aan Marai over. Moeder rebelleert tegen haar conservatieve Zeeuwse opvoeding en wil vooral haar eigen leven leiden. Ook bij beide grootouders voelt ze zich niet thuis. Haar Zeeuwse oma heeft in het Jappenkamp gezeten en kan er niet over uit dat haar enige dochter met een Japanner is getrouwd. Haar Japanse grootouders ziet ze maar sporadisch en ook daar kan ze geen band mee opbouwen, omdat ze grotendeels Nederlands is opgevoed.
Marai studeert Japans en als ze een semester in Japan bij haar grootouders is, maakt ze de verschrikkelijke tsunami mee. Terug in Nederland lijkt niemand haar verhaal te willen horen en voelt ze zich niet gesteund. Toch lijkt ze de liefde gevonden te hebben in de vrijgevochten kunstenaar Rogier. Als ze zwanger blijkt te zijn, lopen dingen anders dan ze had gehoopt.
Blauw zeil is naast een verhaal over een jonge vrouw tussen twee werelden ook een verhaal over een jonge vrouw tussen verschillende generaties. Alle personen in de diverse generaties zijn beschadigd en lijken elkaar daardoor kwijt te zijn, waardoor er een onoverbrugbare kloof lijkt te bestaan. Marai moet hier haar weg en haar plaats tussen vinden. Deze debuutroman van Eline de Boo laat op een zeer mooie manier de worsteling van deze jonge vrouw zien. Haar moeite met anders zijn dan anderen, zowel in haar uiterlijk, maar ook anders zijn dan iedereen in haar familie. Juist omdat ze van beide werelden veel meekrijgt. Langzamerhand ontstaat er meer begrip voor de diverse personages. Aan de andere kant weet de schrijfster je haarfijn mee te voeren in de emoties, zoals boosheid, angst en verdriet van Marai.
Al met al een zeer sterk debuut, eerlijk en open, waarbij de schrijfster, die zelf tien jaar in Japan heeft gewoond, op een zeer knappe wijze het oosten en het westen samen laat komen in de figuur van de jonge Marai.
Jeanine Notten
