Een leerzaam rattenavontuur
Kalle – Tom Moorhouse – Vertaling: Aimée Warmerdam – Illustraties: Sonja Evers – KNNV – 251 blz.
Splinter, de broer van Kalle, is een witte rat. Hij is anders dan de andere ratten. Onbezonnen. Kalle is voorzichtiger, maar wel vastberaden. Hij heeft zijn moeder beloofd Splinter uit de problemen te houden. Wanneer Splinter op ‘naamjacht’ gaat, kan Kalle niet anders dan zijn broer te volgen. Ze raken verzeild in een avontuur waar veel gevaren op de loer liggen.
‘Een rat moet eerst zijn naam verdienen. Dan moet hij hem waarmaken.’
Het boek heeft een stevige hardback en is voorzien van prachtige illustraties. Op de voorkant staat een rat afgebeeld die je recht aankijkt, een rat die ik voortdurend voor me zag tijdens de avonturen van Kalle.
Een verhaal over ratten, vertelt vanuit het perspectief van de alwetende verteller. Het verhaal deed mij een beetje denken aan Waterschapsheuvel. Alles wordt filmisch beschreven, zwaaiende grassprieten, ratten die daar doorheen rennen, ik zag het allemaal als een film voor mijn ogen verschijnen.
Door Splinter te volgen komt Kalle op plaatsen waar hij niet mag komen. Er zijn diverse rattenclan’s en het is de bedoeling dat je altijd in je eigen clan blijft. Onderling de clan’s is er haat en nijd en als er een rat uit een clan op het grondgebied van een andere clan komt, kan dit een complete oorlog veroorzaken. Kalle probeert met man en macht de vrede tussen de clan’s te bewaren.
“Haal je buit op, verdien je naam. Gedraag je als een edele rat van onze clan. Of sterf eervol, dan zal de Stroper je naar het Land van Botten leiden.”
Een spannend avontuur waar Kalle in netelige en gevaarlijke situaties terechtkomt. Maar gelukkig is er regelmatig iemand die te hulp schiet, hulp uit onverwachte hoek. Situaties waar Kalle veel van leert en er achter komt dat hij veel meer kan dan hij dacht. Iedereen heeft dromen, maar niet iedereen durft deze na te jagen. De angst voor het onbekende houdt ons tegen. Door de belofte die Kalle aan zijn moeder had gedaan, voor Splinter te zorgen, moest hij dingen doen die hij eigenlijk niet wilde. Hij hoefde niet zo nodig de wijde wereld in, het was goed zoals het was. Maar door Splinter te volgen wordt hij gedwongen verder te kijken. Door vallen en opstaan leert Kalle veel en durft ook meer voor zichzelf te kiezen.
“Maar keer je terug zonder respect te hebben verdiend, dan zal je als een zwoeger leven, zonder dat de clan zich om je bekommert.”
Kalle is een verhaal over respect, vertrouwen en liefde. Liefde voor je familie, naastenliefde. Als je goed tussen de regels doorleest, zie je onze eigen wereld voor je. Een wereld waar de mens zijn eigen territorium met man en macht verdedigt en een wereld waar helaas soms het respect voor elkaar ver te zoeken is.
Voor het schrijven van dit boek heeft de auteur eerst veel moeten leren over het leven van de rat. Hij heeft films bekeken en in deze films gedragen de ratten zich net zo als Kalle en Splinter. Maar ook worden er in het boek dingen beschreven die ratten nooit zouden doen. Het boek Kalle blijft natuurlijk een verhaal, en verhalen gaan hun eigen leven leiden. Maar zeker een boek waar ik van genoten heb, vooral vanwege de leerzame lessen die in het verhaal verweven zijn. Een mooi boek om te verfilmen. En Kalle, Kalle is een rat die ik zeker in mijn hart heb gesloten…