Een waarschuwing tegen haat

Showstopper – Hayley Barker – Vertaling Zosja Jonker – De Fontein – 412 blz.

Hayley Barker is docent Engels op de middelbare school. Ze schreef Showstopper vanwege haar angst voor de toenemende haat en agressie tegen minderheden in Engeland. Showstopper is deel 1 van een YA-tweeluik.

Koorddanseres Hoshiko is de sterattractie van het gevaarlijkste show van Engeland, waar kinderen van minderheden moeten optreden met gevaar voor eigen leven. De blanke elite is dol op het Circus. Hoe meer doden, hoe beter. Wanneer Ben, zoon van een machtig minister, de show bezoekt, wordt hij op slag verliefd op Hoshiko. Haar indringende blik laat hem niet meer los. Kan hij haar redden uit deze gevangenis? En heeft hij de moed het systeem aan te klagen dat zijn moeder als minister in stand houdt?

Met dit onderwerp, speelt schrijfster Hayley Barker goed in op de actualiteit. De haat tegen minderheden groeit weer enorm tegenwoordig. Voor sommige van onze blanke medeburgers begint het superioriteitsgevoel weer te groeien, net als tachtig jaar geleden. De angst voor minderheden wordt aangewakkerd. Dit circus waar jonge kinderen zich in het gevaar moeten storten voor entertainment van ‘de Zuiveren’ is natuurlijk een beetje extreem. Maar het houdt de lezer wel een spiegel voor. Het laat we zien dat we als samenleving moeten uitkijken dat we het niet uit de hand laten lopen. Barker wil ons met dit schrikbeeld waarschuwen. Er zit een duidelijke moraal in dit verhaal.

Ondanks dit toch wel heftige onderwerp, twijfel ik of ik dit een Young Adult-boek of een Jeugdboek zou noemen. Hoewel dit boek waarschijnlijk is gericht op 15- en 16-jarigen, zullen 12- en 13-jarigen er ook eenvoudig doorheen kunnen komen. Het boek is makkelijk geschreven, en door de korte hoofdstukken en perspectiefwisselingen tussen Hoshiko en Ben, zit er ook een lekker tempo in het verhaal.

Gelukkig brengt het gebruik van korte hoofdstukken het boek op gang, want het verhaal zelf heeft iets meer tijd nodig. Barker neemt in de eerste hoofdstukken rustig te tijd om jou als lezer een beeld te geven van de situatie in deze dystopische maatschappij. Het is goed dat deze basis wordt gelegd, maar het stelt de spanning wel een beetje uit. Maar als de spanning toeslaat, doet het dat ook echt. Zodra je over de helft bent, is het boek wegleggen geen optie meer. Tegen de laatste bladzijde, baal je dat je nog even moet wachten op het tweede boek. Gaan onze Romeo en Julia het redden?

Felice Beekhuis