Een week uit het leven van de dertienjarige Robert
Very Important Puber: Mijn vriend krijgt een taakstraf – Merlien Welzijn – Village – 151 blz.
Merlien Welzijn studeerde Engelse Taal en Letterkunde in Leiden, waarna ze ging werken als leidinggevende bij een aantal telecommunicatiebedrijven. Daarna bekleedde ze enkele functies bij woningcorporaties. Na een dubbele burnout hervond ze haar passie voor woorden en schrijven. Nu woont ze in Rotterdam met haar partner en twee kinderen en heeft ze zich gericht op het schrijven van de Very Important Puber-serie.
In de V.I.P.-serie beschrijft Welzijn een hectische week uit het leven van de dertienjarige Robert, die ook in het vijfde deel, Mijn vriend krijgt een taakstraf, de hoofdrol speelt. De verkering van Robert met zijn vriendin Anna is al vaker flink op de proef gesteld, en deze keer komt hij opnieuw onder druk te staan. Het verkeerde gedrag van sommige jongens in de buurt waar zij wonen, zorgt voor de nodige problemen. De politie laat het er niet bij zitten dat deze jongens zich op het verkeerde pad begeven en grijpt in. Uiteindelijk geldt ook voor de vrienden van Robert: boontje komt om z’n loontje.
Wat mij vooral aansprak aan dit boek, is dat de lezer zelf mee mag denken over de boeken die nog gaan volgen. Een goed idee kun je via Welzijns website indienen. Dit maakt het een interactief verhaal, wat veel jongeren wel zal aanspreken. Welzijn en haar uitgever geven echter aan dat de boeken zijn bedoeld voor jongeren van 12 jaar en ouder. Ik zou ze zelf voor jongere kinderen aanraden, eerder leerlingen uit groep 7 of 8 op de basisschool, gezien het taalgebruik in het boek en de reacties op de website.
De puber Robert speelt de hoofdrol, maar zijn moeder, zijn vrienden en hun ouders spelen ook een rol. Door de vele perspectiewisselingen en de door elkaar lopende verhalen, mist er wel eens diepgang. Maar omdat het slechts één week uit het leven van Robert bevat, is dat ook niet zo vreemd. V.I.P.: Mijn vriend krijgt een taakstraf bestaat vooral uit het beschrijven van alles wat er in die week gebeurt, of dat nu wel of niets met het hoofdverhaal te maken heeft. Dat krijg je er ook van als je alle goede ideeën van de lezers in je boek wilt verwerken.
Wat zeker goed is van Welzijn, is dat ze de boel realistisch houdt. Ze gebruikt hippe taal en stopwoorden wanneer de jongeren spreken, en gebruikt ook goede spreektaal in de dialogen. Veel schrijvers hebben de neiging hun personages mooie volzinnen met moeilijke woorden in de mond te leggen, dit doet Welzijn niet. Dit is wel een verademing. Robert, Anna en al hun vrienden zijn gewone kinderen met gewoon taalgebruik.
Jammer zijn de grammaticale fouten die regelmatig de kop opsteken in Mijn vriend krijgt een taakstraf. Een goede redacteur had de tekst nog wel even mogen nalopen. De moraal van het boek is een goed voorbeeld voor de jeugdige lezer, maar de taalfouten zijn natuurlijk slecht voorbeeld voor alle jongens en meisjes die juist op school proberen de Nederlandse taal onder de knie te krijgen.
Felice Beekhuis
