Een genadeloze, maar charmante jongen

De kinderdief – Brom – Vertaald door Els van Son – WB Fantasy – 493 blz.

Iedereen kent Peter Pan: de zorgeloze, speelse jongen die kinderen verleidt om ’s nachts uit bed te komen en te gaan spelen in een andere wereld. Een wereld waarin kinderen de baas zijn en alle volwassenen afgeschilderd worden als slechteriken. Het oorspronkelijke verhaal komt van de Schotse auteur J.M. Barrie. Bekender is echter de Disney tekenfilm, die iedereen heeft geleerd dat Peter een vriend van alle kinderen is die vooral veel plezier wil maken. In het fantasievolle verhaal De kinderdief van schrijver Brom ligt dat iets anders.

‘Hij had niets van de andere straatkinderen die Nick wel eens zag. Zijn kleren mochten dan versleten en niet erg schoon zijn, maar hij was niet vervuild. Hij was een beetje gek, ja, maar hij leek niet verslaafd en zijn ogen stonden scherp en helder, ondanks hun gouden kleur. En hoewel Peter hem het gevoel gaf dat hij een vriend was – het beste soort vriend dat je kunt hebben: een vriend op wie je kunt rekenen, van wie je zeker weet dat hij voor je zal opkomen -, besefte Nick tegelijkertijd heel goed dat hij niet mocht vergeten dat hij eigenlijk helemaal niets van deze vreemde jongen wist en dus voorzichtig moest zijn. En dan was er nog iets: iets achter die aanstekelijke lach en die ondeugende grijns, een onrust die aan Nick knaagde en waar hij niet direct de vinger op kon leggen – iets slechts, iets gevaarlijks.’

Peter dwaalt door de straten van New York op zoek naar kinderen die hij zo ver kan krijgen dat ze hem willen volgen naar een magisch rijk, Avalon. Kwetsbare kinderen, kinderen van wie de toekomst er niet bepaald rooskleurig uitziet. Er woedt een strijd op Avalon, waar Peter woont. Om het magische eiland en al haar bewoners te beschermen tegen de Vleeseters, heeft hij een leger nodig. Hij gebruikt de ‘vergeten’ kinderen door ze een betere plek te beloven en neemt ze mee naar een wereld waar de gevaren constant op de loer liggen. Gevaren die je in het dagelijkse leven in de grote stad niet zou tegenkomen.

Personages als de Kapitein en de Duivels (of The Lost Boys, de kinderen) blijven enigszins trouw aan het Disney-verhaal. Echter geen Tinkelbel, scheepsmaatjes of een krokodil, voor de rest is het verhaal namelijk bloedserieus. De kinderdief volgt het verhaal vanuit het perspectief van Nick, wiens leven in New York bestaat uit het constant vluchten voor dealers. Nick is de enige jongen die twijfelt, er toch in meegaat, maar tegelijkertijd beseft dat Peter doordraaft. Hij draaft door in zijn waanzin om de Duivels tot een leger te vormen en de onverschilligheid die hij heeft ten opzichte van alle doden.

Tegelijkertijd krijg je de achtergrond van Peter mee, hoe hij als kleine baby al snel voor demon werd uitgemaakt vanwege zijn puntige oren en gouden ogen. Hoe hij als kleine jongen zichzelf leert redden en dat volwassenen het nooit goed met je voor hebben. Het boek bevat flashbacks van zijn jeugd tot ongeveer halverwege het verhaal.

Brom is één van de meest succesvolle fantasykunstenaars van de Verenigde Staten. Al vanaf jonge leeftijd raakte hij gefascineerd door vreemde, monsterlijke, maar prachtige creaties in de kunst. Hij is onder andere illustrator voor LARP-spellen als Dungeons and Dragons, de kaarten van Magic: The Gathering, games als World of Warcraft en de film Van Helsing. De kinderdief is de derde fantasyroman die Brom schreef en illustreerde. Het is het enige boek van hem dat in het Nederlands is vertaald.
Als lezer trapte ik telkens weer in de val dat niemand wordt gespaard in dit boek. Gruwelijke details worden beschreven, maar echt onaangenaam wordt het nooit. Uit tal van sprookjes, mythen en legenden heeft de schrijver zijn eigen versie van Peter Pan gecreëerd. Een genadeloze, maar charmante jongen met één doel voor ogen: Avalon redden van de Vleeseters en de vrede op het eiland terugbrengen.

Brom brengt alles tot leven, de enige reden dat de personages nog net niet de pagina’s aflopen is dat de wereld waarin schijnbaar alles kan zo ver van onze werkelijkheid af staat. Ondanks de grimmigheid en het duistere randje aan het verhaal, is de charme van Peter aanstekelijk en De kinderdief daardoor prettig om te lezen. Het boek bevat geen clichés, de schrijver heeft het lef om iets nieuws te creëren uit een bestaand sprookje en om dit volledig in zijn eigen stijl op te schrijven. Daarnaast heeft hij ieder hoofdstuk voorzien van een tekening in zwart-wit. Als extraatje zijn op de middelste vier pagina’s acht tekeningen van de hoofdpersonages te vinden, in kleur.

Voor fantasyliefhebbers is dit een toevoeging aan hun boekenkast en een aanrader om het boek zo langzaam mogelijk uit te lezen. Voor alle andere boekenwurmen is De kinderdief een verhaal rijk aan prachtige personages, gedetailleerde beschrijvingen en een einde dat je in zijn geheel niet aan ziet komen.

Gaetana Ferla