Susanne Koster

Susanne Koster (Scheveningen, 1957) is schrijver van voornamelijk Young Adult boeken. In 1993 werd haar eerste korte jeugdverhaal gepubliceerd in een debutantenbundel. Zwarte lieveling was haar eerste echte jeugdroman, daarna volgden Dertien en Macho’s en mietjes. Vervolgens heeft ze het roer omgegooid. Van realistische jeugdromans is ze overgestapt naar psychologische thrillers. Gelukkig werd dat met De trap naar de hemel meteen een succes. Het boek loopt niet alleen in Nederland heel goed. Het is vertaald in het Duits en heeft als titel Flammenkuss gekregen. Daarna heeft ze nog drie thrillers geschreven, voordat ze overstapte naar YA romans. Haar nieuwste boek is Alles voor jou. Dit korte interview werd overgenomen van Mustreadsornot.

Zou je jezelf in het kort willen voorstellen?

Hoewel ik vanaf een jaar of veertien al ben gaan schrijven (hele dramatische gedichten) is mijn werkende carrière begonnen in de grafische wereld. Keihard werken, maar ook heel erg leuk, zeker omdat ik toen één van mijn beste vriendinnen heb ontmoet. Na de geboorte van mijn kinderen heb ik nog even als graficus gewerkt, maar toen mij de mogelijkheid werd geboden om aan de Hogeschool van Amsterdam te gaan werken, heb ik daarvoor gekozen. Ik mocht gaan werken met jongeren. Ik werd navigator (soort mentor) en stagecoördinator. Ondertussen schreef ik verhaaltjes voor mijn dochters, deed een schrijfworkshop en won ik een verhalenwedstrijd. De prijs was publicatie. Dat gaf een enorme boost. Ik begon aan de allereerste versie van Zwarte lieveling. Daarna volgde er bijna elk jaar een nieuw boek, (soms 2) gaf ik veel lezingen, workshops en deed ik veel schoolbezoeken. Dat was op een gegeven moment niet meer te combineren met mijn baan. Gelukkig voor mij kon ik er toen voor kiezen om fulltime schrijfster te zijn.

Je nieuwste boek Alles voor jou is net uit, stel je mag je boek maar in drie, max vier regels promoten, wat zeg je dan?

‘Alles voor jou’ is een spannende psychologische roman over vriendschap, jaloezie en wraak. Het gaat over de bijzondere vriendschap tussen Sem en Donna, besties die elkaar blind vertrouwen. Wanneer dat vertrouwen wordt geschaad en er allerlei geheimzinnige incidenten plaatsvinden stelt dat hun relatie zwaar op de proef.

Intussen heb je al aardig wat boeken op je naam staan: op welke ben je het meest trots en waarom?

Oei, wat een moeilijke vraag! Het is net alsof je moet kiezen voor een van je kinderen. Maar als ik per se moet kiezen, dan kies ik voor Alles voor jou, omdat ik wel vaker romans en thrillers heb geschreven, maar Alles voor jou is een mix van die twee genres.

Hoe heb jij het schrijversvak geleerd?

Volgens mij is het wel noodzakelijk dat je wat talent bezit, talent dat je verder kunt ontwikkelen door bijvoorbeeld (zoals ik heb gedaan), een training te volgen van Scriptplus. Lang geleden deed ik bij hen een workshop ‘Literair schrijven voor kinderen’ en daar heb ik handige technieken geleerd die ik nog steeds gebruik.

Welke belangrijke schrijverslessen heb je geleerd, die je graag deelt om andere (beginnende) schrijvers te helpen?

Wat elke (beginnende) schrijver zou moeten beheersen is ‘Show, don’t tell’. Laat zien in je verhaal wat het personage voelt, benoem het niet. Daarnaast is het, zeker in het begin, belangrijk om je werk door anderen te laten lezen. Niet je beste vrienden die alleen maar zeggen hoe mooi ze het vinden, maar echt door kritische lezers. Sta open voor opbouwende kritiek, je kunt er alleen maar beter van worden. Wat ook belangrijk is wanneer je ambities hebt om auteur te worden: geef nooit op. Ook niet als het even niet gaat. Schrijven, schrijven, schrijven. Zit je vast in je verhaal, schrijf dan een brief, een recensie of wat dan ook, als je maar schrijft!

Als je een idee voor een verhaal krijgt hoe bewaar je dit idee dan? En hoe verwerk je dit vervolgens?

Meestal krijg ik schrijfideetjes wanneer ik ’s avonds het licht uitdoe om te gaan slapen. Inmiddels heb ik echter wel geleerd om zo’n idee niet meteen op te schrijven. Soms las ik ’s ochtends terug wat ik midden in de nacht had opgeschreven en dan was ik ervan overtuigd dat ik ’s nachts een vlaag van verstandsverbijstering moest hebben gehad, haha. Nu schrijf ik pas ideeën op wanneer ik er avond aan avond aan denk.

Is er nog een vraag die je in dit rijtje mist en zo ja welke?

Ik wil graag nog even mijn uitgever Philippe Werck en iedereen binnen uitgeverij Clavis in het zonnetje zetten. Ondanks de moeilijke Coronatijd werkt iedereen bij deze uitgeverij met ziel en zaligheid aan het maken van prachtige boeken. Ik ben er trots op bij de Clavisclan te horen!

Vragen: Mustreadsornot