De ballade van het vuur – Olivier Mak-Bouchard

Wonderlijke gebeurtenissen in de Provence

De verhalen in dit boek vormen een ketting. In het eerste verhaal komt een bijfiguur voor die in het tweede verhaal de hoofdrol speelt. Het derde, heel korte verhaal gaat weer over een man die een bijrol in het tweede verhaal heeft. Dat doet de schrijver handig en het is ook onverwacht. Het eerste verhaal is het langst. Dat gaat over een jongeman, ergens in de twintig, die bij Monsieur Bricolage werkt, een firma die bouwmaterialen verkoopt. Hij wordt ontslagen en komt thuis te zitten. Nog op de dag van zijn ontslag komt hij een oud-schoolgenoot tegen, Marianne, die succesvol een studie diergeneeskunde heeft afgerond.

De jongeman (de verteller) woont samen met zijn broer Doumé, die postbode is. Elke morgen gaat de wekker af met keiharde muziek en na het ontbijt gaat Doumé op pad. De verteller staat ook op en stort zich op het schrijven van sollicitatiemails. Het is een triest bestaan, maar er is een lichtpuntje en dat is een zwerfkat die komt aangelopen. Tegen de zin van Doumé komt de kat in huis. De verteller doopt hem Snorremans. De kat heeft een bijzondere eigenschap. Hij geeft steeds adviezen aan de verteller.

Doelloos bestaan

De sollicitaties lopen op niets uit en de dagen kruipen voorbij. Intussen is bekend geworden dat Snorremans een tatoeage in zijn oor heeft. De vorige eigenaar wordt opgespoord. De verteller krijgt contact met de vorige eigenaar, die hij als ‘Jezus’ omschrijft. Snorremans moet een paar weken later worden onderzocht en als Doumé en de verteller in de wachtkamer van de dierenarts zitten brengt een groep mannen van de vogelbescherming een gewonde havikarend binnen. Dat is een spoedgeval dat natuurlijk voorgaat. De dierenarts blijkt Marianne te zijn. Marianne en de verteller krijgen een band als ze samen de herstelde havikarend vrijlaten. Het dier krijgt een gps-tracker om en is te volgen via de website Freebird. De verteller kijkt regelmatig waar de vogel zich bevindt. Dit is een van de bezigheden die zijn verveling verdrijft.

Gelukkig mag de verteller Snorremans houden. De vorige eigenaar heeft hem al drie jaar niet gezien en staat hem goedmoedig af. Ondanks de goede adviezen van Snorremans die hem op alle gebieden raad geeft, blijft de situatie van de verteller tamelijk uitzichtloos. Hij put wel vreugde uit zijn relatie met Marianne, hoewel het me een raadsel is wat ze in hem ziet. Als tijdens de kerst een paar santons (kleifiguren die heel bekend zijn in Frankrijk) kapot gaan, repareert de verteller die. Dan komt zijn oude liefde voor het werken met klei naar boven. Hij heeft het niet door, maar de eigenaar van Snorremans heeft hem een bijzondere gave gegeven, waardoor hij kleifiguren maakt die later als echte personen opduiken. Op advies van Snorremans, Doumé en Marianne, gaat hij zich bekwamen in het werken met klei. Hij leent geld en begint een winkeltje in Apt waarin hij zijn zelfgemaakte spullen verkoopt.

Tweede en derde verhaal

Het tweede, veel kortere verhaal, gaat over een passeur de feu, dat is een persoon die mensen door handoplegging kan genezen. Dit is de Jezus uit het eerste verhaal, de vorige eigenaar van Snorremans. Jezus wordt als jongeman genezen door een passeur de feu. Als deze man op sterven ligt wordt Jezus bij hem geroepen. Op zijn sterfbed geeft hij de gave aan hem door. Het genezen van kwalen mag alleen belangeloos geschieden. De genezer mag er nooit geld voor vragen, want dan verliest hij de gave. Het genezen gaat van een leien dakje, totdat het een keer spaak loopt. Een met radioactiviteit besmette vrouw zorgt voor complicaties en korte tijd moet hij zijn praktijk sluiten. Uit dit verhaal blijkt dat hij zijn gave heeft doorgegeven aan de verteller uit het eerste verhaal.

Het derde, zeer korte verhaal, gaat over een van de patiënten van de passeur de feu die in San Francisco woont en die hij via de telefoon geneest.

Conclusie

De roman is knap gecomponeerd en Mak-Bouchard doet zijn best om er ook humor in te brengen. Zo noemt hij de Renault Kangoo van de verteller in het eerste verhaal, Kangoeroest. Dit herhaalt hij wat veel, waardoor de grap aan kracht verliest. De introverte hoofdpersoon uit het eerste verhaal beleeft niet bijster interessante dingen. De verhouding tussen de verteller en Marianne wordt amper uitgewerkt. Gelukkig weet de schrijver de gedachtewereld van de verteller goed weer te geven.  Het interessante deel is de gave (passer le feu) die de verteller blijkt te hebben en die hij zelfs kan toepassen bij de geboorte van zijn kind uit de relatie met Marianne.

Pieter Feller

Meer boekrecensies over romans