De legende van de Hemelrijders

De Bieb-bende, Duister Carnaval – Michael Reefs – Stormsteen – 274 blz.

Michael Reefs (1986)werkt als sinds zijn twaalfde zijn bijzondere ideeën uit tot spannende, fantasievolle verhalen. Na zijn opleiding aan de Pabo ging hij aan de slag bij een landelijke speelgoedketen. Daarnaast heeft hij zich de laatste jaren ontwikkeld tot app-specialist en is hij nog steeds ijverig aan het schrijven.
In 2004 begon hij aan zijn fantasy-serie De Bieb-bende. Pas in 2011 was de hele serie klaar, waarna hij besloot om het eerste deel te publiceren. Het is een interactieve avonturenserie geworden met QR codes met extra informatie en een website. Duister Carnaval is het tweede deel uit deze serie.

Wanneer op 1 januari donkere wolken over Zuidbaai trekken, weten vijf kinderen, dat er iets goed mis is. Luca, Sander, Melanie, Roy en Valerie ontdekken een verborgen kasteel op de heuvel in het noordoosten. Als hier iets later een bibliotheek wordt gebouwd, richten ze de Bieb-bende op.
Twaalf geesten, de Hemelrijders, worden er gevangen gehouden door de gevreesde Man met de Bijl. De Bieb-bende heeft tot 23 januari de tijd om de eerste Hemelrijder te bevrijden, anders worden hun zielen opgehaald door de Man met de Bijl. De bibliothecaresse Angelique houdt hen nauw in de gaten maar het lukt ze om de eerste Hemelrijder te helpen.

Deel twee begint in de maand februari: na het bevrijden van de eerste Hemelrijder lijkt alles rustig en de kinderen storten zich vol enthousiasme op het maken van een grote praalwagen voor het carnaval. Daarmee hopen ze de eerste prijs te winnen. Maar wederom zoekt een geest van de Hemelrijder contact met de Bieb-bende. De vijf kinderen moeten hun krachten bundelen om in actie te komen. Elk kind heeft zijn / haar eigen kracht: lef,toekomst,angst, wijsheid en leiderschap. Roy wil echter niet meer meedoen wat de nodige problemen met zich mee brengt. Ook verschijnt er een tweeling op het toneel die iedereen telkens voor de voeten loopt.

Het eerste deel van de Bieb-bende had ik nog niet gelezen voor ik aan Duister Carnaval begon. Het boek begint met een gedicht : “De legende van de Hemelrijders’ waarin staat dat vijf kinderen twaalf zielen moeten redden voor het einde van het jaar. Dit is een goede inleiding voor het verhaal maar het is toch aan te raden om het eerste deel te lezen voor de kennismaking met de figuren uit het boek.

Na het gedicht volgt er een korte uitleg over de QR-codes die achter elk hoofdstuk staan. Deze kan je scannen (er is eventueel ook een cijfercode voor op de website als je niet in de gelegenheid bent om te scannen). Door dit te doen ontvang je extra informatie over het hoofdstuk, de karakters en kan je de hoofdstukken een cijfer geven en vragen stellen. Na de eerste paar hoofdstukken heb ik dit gedaan en vooral na hoofdstuk 1 wel handig omdat daar de hoofdfiguren worden besproken voor als je deel 1 gemist zou hebben.
Daarna ben ik er mee gestopt omdat ik het teveel vond afleiden. Als ik in een verhaal zit wil ik doorlezen en niet onderbroken worden. Aan het einde van het boek nog een paar keer gedaan maar voor mij had het geen meerwaarde. Ik denk wel dat voor kinderen, zeker als ze niet veel of niet graag lezen, dit wil een leuke afwisseling vinden.

Het boek heeft korte hoofdstukken, duidelijke zinnen en makkelijk woordgebruik waardoor het geschikt is voor acht jaar en ouder. Het verhaal is qua spanning goed opgebouwd al zijn er vrij veel verwijzingen naar deel 1.
Voor de wat oudere lezer kan dit misschien wat vervelend zijn maar voor de jongere lezers is dat juist fijn omdat het daardoor wel begrijpelijker wordt waarom de karakters uit het boek sommige dingen zeggen of doen.
Het boek is echt een boek van deze tijd en zeker met de app-extra en de website zal het een breed leespubliek aan trekken.

Conny Schelvis

Femke Schelvis (11jaar):

Ik vond het jammer dat ik niet eerst deel 1 heb gelezen en wil eigenlijk dat nog doen en dan deze opnieuw, omdat ik denk dat ik het dan leuker vind en beter snap. Het is wel uitgelegd, ook op de site en via de codes aan het einde van de hoofdstukken maar dat is toch anders dan een boek lezen.
Ik vond het verhaal wel leuk, een leuk idee en af en toe best spannend.
De hoofdfiguren, de kinderen uit de Bieb-bende , zijn alle vijf heel anders maar toch vrienden die een heel spannend avontuur beleven. Ik vind dat goed gevonden. Dat je best anders mag zijn en elkaar toch leuk vind.
De codes aan het einde scannen voor meer informatie is leuk om te doen.
Verder zijn de woorden niet moeilijk en de zinnen niet te lang dus is het goed te volgen en leest het lekker vlot. Ik denk wel dat ik de andere delen ook wil lezen om te kijken hoe het afloopt.
Je kan denken dat het wel goed komt, omdat er twaalf delen komen en dan moet de Bieb-bende wel blijven bestaan maar ja soms kan een verhaal heel anders gaan en wil je het toch weten.