Mooi fantasyverhaal met spreukenboeken en wonderlijke krachten
De Bron van III: Het Laatste Oordeel – L.A. Dawn – Kabook – 268 blz.
L.A. Dawn is een pseudoniem voor Lydia Albadoro (1972). Haar achternaam kreeg ze mee van haar Italiaanse vader. Lydia is geboren in Amsterdam, maar op haar veertiende verhuisde ze met haar moeder naar Arnhem en sinds twaalf jaar woont ze in Westervoort. Zolang ze zich kan herinneren is ze bezig met schrijven en knutselen. Aan de lopende band won ze wedstrijden die iets te maken hadden met tekenen, en/of schrijven. Van haar ouders moest ze een ‘serieus’ beroep kiezen. Vanwege haar aanleg voor taal werd er uiteindelijk gekozen voor een secretaresseopleiding. Ze heeft dit een aantal jaar als secretaresse gewerkt, tot ze een burn-out kreeg, dit heeft haar doen inzien dat ze een leven leidde dat ze nooit wilde. Albadoro gooide het roer om en besloot alleen nog maar te doen wat ze altijd al wilde; ze werd schrijfster, illustratrice en kunstenares. Inmiddels heeft ze prentenboeken, een thriller en een non-fictie boek op haar naam staan, maar het bekendst is haar jeugdfantasy-serie De Bron van III, waarvan Het Laatste Oordeel het derde en laatste deel is.
Omdat ik deel één en twee van de serie niet heb gelezen, vond ik het lastig om de dingen onmiddellijk in het juiste perspectief te plaatsen. Niet alles is meteen duidelijk, maar in de loop van het boek kreeg ik een steeds helderder beeld. Het Laatste Oordeel is dus ook los goed te lezen, je bent niet verplicht de hele serie aan de schaffen, al is dat wel leuker natuurlijk.
In De Bron van Drie: Het Laatste Oordeel krijgen de drie boekbeschermers, William en de tweeling Charlotte en Elena, het zwaar. Ze verliezen zich in de verleidingen van de tovenares Theresa, die alles op alles zet om de drie magische Codexen (de boeken die de drie hoofdpersonen moeten beschermen) in handen te krijgen. Als de in en in slechte Zafor is teruggehaald door Theresa en Elena zelf al haar kracht is kwijtgeraakt, lijkt alle hoop verloren. Dan krijgen ze opeens hulp uit onverwachte hoek. Maar is het genoeg om te winnen van Zafor en de inmiddels onoverwinnelijke Theresa en haar zombie-leger?
Elena, één helft van de boekentweeling, is het belangrijkste personage. In het begin van Het Laatste Oordeel is zij de enige die haar boek nog in haar bezit heeft, en ze is ook de enige die gebruik maakt van de spreuken uit de boeken. Theresa heeft in de vorige delen de andere twee boeken van Charlotte en William weten te bemachtigen. De strijd tussen Elena en Theresa is dan ook de kern van het verhaal. De boeken moeten terug naar ‘de goeden’, zodat de spreuken niet voor kwade doeleinden gebruikt kunnen worden.
In Het Laatste Oordeel volgen veel gebeurtenissen elkaar op. Elena, Charlotte en William reizen van de ene tijd naar de andere, en van de ene plaats naar de andere, met veel verschillende vervoersmiddelen: van een doodgewone boot, tot een draak of een spiegel met honderden deuren. Maar het leukst aan dit boek is professor Benedictus Lupus. Deze ‘doc’, zoals ze hem noemen, kruist allerlei dieren met elkaar en creëert de gekste wezens. Een draak en een hond samen maken bijvoorbeeld een heel goede beveiliger: een waakhond met een vlammende adem. Daarbij is doc ook gewoon een beetje vreemd en dat vind ik altijd leuk is om te lezen.
Qua kritiekpunten valt het wel mee. Hier en daar ben ik in Het Laatste Oordeel wat slordigheden tegengekomen, met name wat betreft de opmaak, maar geen dingen die door jongeren als storend ervaren zullen worden. Maar het belangrijkste is, dat ik geen grip heb kunnen krijgen op de tijdsprongen en de leeftijden van de jongeren in het verhaal. Ik vermoed dat Elena, Charlotte en William rond de 16-18 jaar oud zijn, maar ik durf er mijn hand niet voor in het vuur te steken, met name vanwege hun jaloersheden en de ontknoping. Wat betreft gedrag en doelgroep zou ik ze jonger inschatten. Mogelijk is dat in de vorige delen van de serie wel duidelijk naar voren gekomen. In dat geval hoor ik het graag in een reactie onder deze recensie.
Het Laatste Oordeel heeft een goed einde: het is zowel gesloten als open. Het verhaal sluit zich af, maar de achterdeur naar een nieuw avontuur blijft open staan. Een vierde deel van De Bron van Drie is dus niet uitgesloten.
Tenslotte wil ik nog even kort aandacht geven aan de door mijzelf gevonden moraal van het verhaal: Studeren houdt je uit de problemen! Het is fijn als je alles kunt opzoeken in boeken, maar het is toch ook handig als je de belangrijkste informatie uit je hoofd leert.
Felice Beekhuis
Als auteur wil ik graag even reageren op de leeftijd van ‘de drie’ hoofdrolspelers. Omdat ik de lezer nooit wil onderschatten is het verhaal op een spannende manier best complex, maar vaak is simpelheid de oplossing voor complexiteit 😉
De drie boekbewakers hebben te maken met verschillende tijdslijnen, en alternatieve werelden waarin hun andere versies ook bestaan, daarom wisselen de leeftijden. In deel twee komt dit duidelijker naar voren wanneer ze oog in oog staan met zichzelf.
Hartelijk dank voor deze recensie! Ben er ontzettend blij mee.