Jaloezie en onvoorwaardelijke liefde
Borre en de nachtzwarte kat – Jenny Wagner & Ron Brooks – Vertaling L.M. Niskos – Lemniscaat – 32 blz.
Het oude vrouwtje Roosje en haar hond Borre zijn heel gelukkig samen tot er een nachtzwarte kat ten tonele verschijnt. Roosje wil hem binnenhalen, Borre niet.
‘Je hebt helemaal geen kat nodig,’ zei Borre. ‘Je hebt mij toch?’
Lemniscaat is gestart met een nieuwe serie: Kroonjuwelen, te herkennen aan een Lemniscaat met een kroontje als logo. Vooralsnog bestaat deze nieuwe reeks van de uitgever uit prentenboeken, maar uitbreiding komt er zeker aan. Het doel van de uitgever is om boeken (opnieuw) uit te geven die behouden moeten blijven om hun charme en oorspronkelijkheid. Ze verdienen allemaal een vaste plek op iedere boekenplank.
Borre en de nachtzwarte kat is één van de eerste Kroonjuwelen en ik begrijp wel waarom. Het prentenboek is met recht een ‘all time classic’. Niets aan dit boek wordt ouderwets na verloop van jaren. Jaloezie, ouderdom en eenzaamheid zijn van alle tijden, de prenten zijn ook al niet aan tijd onderhevig.
Roosje en haar hond Borre doen alles samen en zijn daar heel tevreden mee. Roosje ziet op een avond een nachtzwarte kat in haar tuin. Maar Borre wil niets van hem weten en probeert hem weg te pesten.
Ineens komt Roosje haar bed niet meer uit, want ze voelt zich niet goed. Borre vraagt haar of ze zich beter zal voelen als de kat binnen zou komen. De nachtzwarte krijgt een plekje bij de haard, waardoor Roosje zich gelijk een stuk beter voelt. Borre was in eerste instantie jaloers, maar doet uiteindelijk wat het beste is voor zijn vrouwtje. Dat is onvoorwaardelijke liefde!
Het verhaal begint rustig met een beschrijving van het alledaagse leven van Roosje en Borre. Zodra de nachtzwarte kat geïntroduceerd wordt, verandert de sfeer. Het is bewonderenswaardig hoe je een verhaal kunt vertellen en sfeer kunt scheppen en daarvoor heel weinig woorden weet te gebruiken. Er staat geen woord te veel, maar ook zeker niet te weinig in dit kroonjuweel.
