Leven als een vampiernieuweling
Het korte tweede leven van Bree Tanner – Stephenie Meyer – Van Goor – 192 blz.
De Twilight serie trok me niet bijzonder aan om te lezen. Ik heb niet zoveel met vampiers en weerwolven. Toch begon ik te lezen, omdat de serie zo populair was en ik vanwege mijn werk in de bibliotheek, plus een tienerdochter, geïnteresseerd was in boeken voor jongeren. Het eerste boek (Twilight) las ik achter elkaar uit, het verhaal boeide me. Dat het over vampiers ging deed niet zozeer ter zake, de thema’s van vriendschap, een onmogelijke liefde, loyaliteit en rivaliteit zijn universeel, in welk verhaal ze ook zijn verwerkt. Het boek was in een bijzonder prettige stijl geschreven: soepel, eenvoudig te volgen en het was daardoor makkelijk om met de personages mee te leven.
Ik las daarna ook het tweede, derde en vierde deel (Nieuwe maan, Eclipse en Morgenrood), plus de incomplete versie van het verhaal uit het eerste boek dat is geschreven vanuit het perspectief van Edward. Deze kladversie, Midnight Sun, was per ongeluk online beland, waarna Stephenie Meyer besloot om het project te laten vallen en het onvoltooide deel zelf online te plaatsen.
De vier films die er gemaakt zijn heb ik ook gezien. Ik vond ze net zo goed als de boeken, ook met de aanpassingen die er gedaan waren om het filmisch interessanter te maken.
Het enige wat ik nog kon doen was het kleine boekje Het korte tweede leven van Bree Tanner lezen, wat ik onlangs heb gedaan.
Bree Tanner is een meisje dat is weggelopen voor haar agressieve vader en wordt gevonden door Riley, die haar een hamburger belooft, maar haar feitelijk meeneemt naar een plek waar ze wordt veranderd in een vampier. Ze wordt opgenomen in een leger van nieuwelingen: vampiers die nieuw zijn en hun driften nog niet onder controle hebben. Zij moeten het onder valse voorwendselen opnemen tegen een vampierfamilie, de Cullens.
Niet alleen de schrijfster maar ook wij kunnen ons door dit verhaal verplaatsen in iemand die een ‘echte’ vampier is (de Cullen familie is door eigen keuze behoorlijk geciviliseerd). Ze is een jager, een monster. Maar tegelijk een meisje dat omringd is door mensen die onderling vijandig zijn en waartussen ze zich staande probeert te houden door een vriendschap en een verbond te sluiten. Ik vond het interessant om te zien hoe dit meisje, dat in het derde boek slechts kort voorkomt, probeert te overleven terwijl de uitkomst zo onvermijdelijk lijkt. Zoals Stephenie Meyer in het voorwoord schrijft: “geen enkel gezichtspunt is ooit echt onbeduidend”.
Het boekje is in dezelfde vlotte, makkelijk leesbare stijl geschreven als de andere boeken. Het is geheel vanuit het perspectief van Bree Tanner, we beleven alles met haar mee. De overheersende dorst die ze als nieuweling heeft, vermengd met het soms ongrijpbare gevoel dat er iets niet klopt, maakt dat je door wilt lezen. Ook al weet je door de andere boeken hoe het verder gaat lopen, je hoopt ergens toch dat ze op tijd wegkomt.
Het boek is een extraatje na de immens populaire serie. Op de vraag waarom ze dit verhaal heeft geschreven zegt de schrijfster:
“Ik ben er persoonlijk nooit achter gekomen waarom sommige van mijn personages een heel eigen leven gaan leiden, maar ik vind het altijd leuk als het gebeurt.”
Ik vond het ook erg leuk om deze zijsprong in het verhaal van Bella Swan en de Cullens te lezen en ik raad iedereen die de boeken de moeite waard vond, aan om Het korte tweede leven van Bree Tanner ook te lezen.
