Ik ben een eiland – Tamsin Calidas
Overlevingsinstinct 2.0
Tamsin Calidas vertrekt samen met haar man Rab vanuit hun drukke leven in Londen naar Schotland en hoewel ze met elkaar hadden afgesproken niet naar een eiland te verhuizen doen ze dat toch en wel naar een klein Schots eiland in de Hebriden. Het nieuwe leven dat ze daar willen opbouwen zal onder andere bestaan uit schapen fokken. In het begin zijn ze nog betoverd, maar niet snel daarna komen ze erachter dat hun romantische idee van een landelijk en rustig leven helemaal niet zo romantisch blijkt te zijn. Het leven in een besloten gemeenschap en dan ook nog eens op een eiland is hard. Heel hard. Gebrek aan comfort kunnen ze nog wel handelen, maar de eenzaamheid en vooral het niet geaccepteerd worden door de eilandbewoners hakt erin.
Kou, striemende regen, helse stormen en als dan ook hun kinderwens niet in vervulling gaat betekent dat het einde voor hun huwelijk. Rab gaat terug naar het vasteland en Tamsin blijft achter op hun ‘croft’, niet van plan om op te geven. Hoewel nu al het werk op haar neerkomt, blijft ze stug doorgaan. Ondanks de vijandigheid van de eilandbewoners die al niet blij waren toen ze nog samen met Rab was, maar een vrouw alleen op de Croft, dat kan echt niet door de beugel. De eilandbewoners sluiten haar bewust buiten, zijn boosaardig en meer dan afschuwelijk tegen haar. In de jaren na Rab ervaart Tamsin niets dan ellende, honger, angst en vooral eenzaamheid. Gelukkig leert ze Christall en Anthony kennen.
… Het is een band die mijn hart zuiver laat slaan …
Ondanks pijn, ongelukken, ziekte en een meer dan verschrikkelijk verlies komt opgeven niet in Tamsins woordenboek voor. Zelfs niet na het drama van het zieke lammetje dat ze zo liefdevol heeft verzorgd en dan toch in haar armen sterft. Waar ze troost uit put is de rauwe, woeste, maar prachtige natuur om haar heen.
… Ik zal longen vol zon ademen …
Ze leert zichzelf en haar lichaam te voegen naar de natuur die, wanneer je niets meer hebt, in ieders eerste behoeften weet te voorzien. De schoonheid van de natuur, de zee, de dieren om haar heen en wat die met je kunnen doen omschrijft ze hartverscheurend prachtig. Het overlevingsinstinct van Tamsin is magisch, net als haar constante zoektocht naar oplossingen, haar handreikingen naar de stugge mensen om haar heen en dan ondanks dat alles behoudt ze de zachtheid en die onstuitbare veerkracht.
Het is lang geleden dat een boek zoveel indruk op me heeft gemaakt. Tamsin Calidas schrijft gemakkelijk en toegankelijk. Ik ben een eiland grijpt je bij de keel en laat je niet meer los. Sterker nog, de greep op je keel wordt af en toe heftiger en als lezer wil je niet anders. Ongelooflijk veel respect voor deze vrouw en voor dit schitterende verhaal.
Boek bestellen!
