Buitengewoon Bommelboek
Het lastpak – Henk Hardeman – Illustraties Henrieke Goorhuis – De Bezige Bij – 126 blz.
Ooit heb ik me voorgenomen om, als ik stokoud en slecht ter been ben, me elke dag in een comfortabele fauteuil te nestelen met naast mij een stapel boeken over Ollie B.Bommel en Tom Poes om dan genoeglijk weg te dromen in de wereld van Marten Toonder. Toonder heeft een behoorlijk groot oeuvre nagelaten, dus zou ik daar gerust enkele weken mee zoet kunnen zijn, om daarna weer opnieuw te beginnen, want de boeken van Toonder vervelen nooit. Nu kan die stapel één boek hoger worden, door het onverwachte nieuwe Bommelboek van Henk Hardeman en Henrieke Goorhuis. Misschien wordt die stapel nog wel hoger, want ik denk dat er nog wel een deeltje zal volgen op Het lastpak.
In enkele interviews liet Hardeman zich al uit over de totstandkoming van dit boek. Hij won vorig jaar een schrijfwedstrijd die de Toonder Compagnie had uitgeschreven. De Compagnie wilde met een nieuw boek het 75-jarig bestaan van Bommel en Tom Poes luister bijzetten, en zocht via een wedstrijd een schrijver. Hardeman is al sinds zijn jeugd een bewonderaar van het werk van Toonder. Dat moet ook wel, om een boek te kunnen schrijven dat eer doet aan het werk van de striptekenaar/schrijver. Hardeman nam zich voor om Toonder niet te imiteren, maar zelf een spannend verhaal te bedenken en dan te stofferen met veel bekende Toonderfiguren. Dat heeft hij gedaan, want we komen o.a. Joost, burgemeester Dickerdack, markies de Canteclaer, Doddeltje, kruidenier Grootgrut, commissaris Bulle Bas, journalist Argus, de psychiater Okke Zielknijper en nog enkele bekenden tegen. Hardeman bedacht voor dit verhaal ook enkele nieuwe karakters; Obbe Zwavel, architect Bark Morrelboer en aannemer Schrootjes. Goeie Toonderiaanse namen allemaal!
Het verhaal: Heer Bommel staat in een herfstige tuin de bladeren bijeen te harken. Het is een nutteloze bezigheid, want de wind blaast ze telkens weer uiteen. Bommel is neerslachtig. Als Tom Poes langskomt, klaagt hij over zijn stemming.
“Ach, jonge vriend, dit jaargetijde werkt drukkend op mijn gemoed. Het vallende gebladerte, de kale takken, de wind die door de schoorsteen huilt; voorbodes van het naderende seizoen. En dat terwijl de winter op de eh drempel van mijn leven staat, als je begrijpt wat ik bedoel.”
Spoedig is de redding nabij als over het pad Obbe Zwavel aan komt zetten met het lastpak op zijn rug. “Lasten, geef mij uw lasten!’ riep een stem. ‘Laat het lastpak uw leven draaglijk maken!’”
Bommel voelt er wel voor om van zijn lasten bevrijd te worden. Tom Poes heeft zoals altijd zijn bedenkingen. Niet veel later wordt heer Bommel omringd door de rook uit het lastpak en raakt hij zijn zorgen kwijt. Obbe Zwavel trekt verder naar Rommeldam. Er kleeft echter een bezwaar aan het kwijtraken van de zorgen. Men wordt er roekeloos van. Bommel besluit meteen om slot Bommelstein grondig te laten verbouwen, wat eindigt in een catastrofe. Ook in Rommeldam maken de ontlaste burgers amok. Bommel werpt zich op als redder van Obbe Zwavel en dan wordt het lastpak een last voor Bommel.
Hoe dit alles weer recht te breien? Hardeman heeft er een originele oplossing voor bedacht. Uiteraard speelt Tom Poes een grote rol bij de uiteindelijke ontknoping en komt alles weer goed. Nou ja, niet helemaal alles, want slot Bommelstein is nog een bouwval als op de slotpagina een select gezelschap geniet van een eenvoudige doch voedzame maaltijd die wordt opgediend door Bommels trouwe bediende Joost. Een los draadje dus in het verder perfecte Hardemanverhaal. Er zit niets anders op dan een vervolg te schrijven waarin Bommelstein wordt opgeknapt en waarin misschien ook wordt achterhaald wie het brein is achter de constructie van het lastpak. Een magister die hoogstwaarschijnlijk ergens in de Zwarte Bergen woont.
Tenslotte nog een heel groot compliment aan Henrieke Goorhuis, de illustratrice, die niet van origineel te onderscheiden tekeningen heeft gemaakt bij dit verhaal. Alsof de geest van Toonder is haar is gevaren. Hardeman en Goorhuis, een ideale combinatie om nog meer Bommelverhalen te maken!
