Dodo – Mohana van den Kroonenberg
De kracht van fantasie
Wanneer Dorian na een heerlijk lange zomervakantie de wereld van de middelbare school instapt, gebeurt er waar hij het meest bang voor is. Tijdens het voorstelrondje op de eerste brugklasdag komt hij niet verder dan de i van ik. Ook zijn naam vormt een struikelblok, hij blijft steken bij Do-Do. Iets wat zijn klasgenoten hilarisch vinden en hem vervolgens zo blijven noemen. Dorian vindt het verschrikkelijk, hij schaamt zich rot en besluit om dan maar niet meer te praten. Zelfs niet tegen Ramses, zijn beste vriend die hem op de basisschool altijd heeft geholpen als hij niet uit zijn woorden kwam. Nu zegt zijn beste vriend niets. Zijn ze nog wel beste vrienden? Dorian sluit zich steeds verder af, hij hoort er niet bij.
Wanneer ze met de hele klas een bezoek brengen aan een natuurhistorisch museum wordt hij opeens door twee klasgenoten vastgepakt en meegenomen.
“‘Ogen dicht,’ commanderen ze lachend. Is dit leuk? Hoor ik er opeens bij? Waar is Ramses? Ik kijk naar de grond, durf mijn ogen niet dicht te doen, maar stribbel ook niet tegen, want misschien is het echt grappig bedoeld. Zou kunnen. Toch heb ik het gevoel dat ze me naar het schavot sleuren …”
Wanneer Dorian eindelijk kijkt, hebben zijn klasgenoten, die zich inmiddels slap lachen, hem voor een sokkel gezet waarop een Raphus cucullatus, afkomstig uit Mauritius, staat. Een dodo. Vanaf dat moment vindt Dorian een ontroerende en fantastische manier om met zijn problemen om te gaan.
Meteen vanaf de eerste pagina voel je met de stotterende Dorian mee. De auteur heeft hem zo’n beeldende en herkenbare stem gegeven dat je de jongen levendig voor je ziet. Daarnaast weet Mohana van den Kroonenberg vertedering, humor en nuchterheid prachtig samen te voegen.
“Oorlog is erger, dat weet ik ook wel, en honger ook. En kinderarbeid. En een vulkaanuitbarsting als je toevallig net aan de voet van die vulkaan woont.”
Ook de aarzelende romantische gevoelens van een twaalfjarige puberjongen voor een meisje zijn met een enkele zin wondermooi beschreven.
“Ze keek me daarbij ernstig aan, alsof ze minstens zestien was.”
De verbeeldingswereld van Dorian wordt zo goed naar voren gebracht en gaat zo volkomen logisch op in de rest van het verhaal dat je zelfs als lezer soms twijfelt, zeker wanneer je opgaat in de gesprekken tussen Dorian en Dodo. Gesprekken waarin de gevoelens en twijfels van Dorian haast spelenderwijs worden verwerkt.
Dodo is een ontroerend en prachtig verhaal waarin acceptatie van jezelf, pubergevoelens, vriendschap en de kracht van fantasie centraal staan. Boek bestellen!
Boek bestellen!
