De kunst van het nietsdoen – Kenkō
Nadenken en mijmeren
Uit de titel zou je kunnen opmaken dat je met De kunst van het nietsdoen een boek in handen hebt dat in beschouwende teksten de kunst van het nietsdoen uit de doeken doet. Maar niets is minder waar. Dat wil niet zeggen dat dit boek evengoed geen aangename leesuurtjes kan bezorgen. De Japanse dichter en essayist Kenkō (1284-1350) koesterde een diepe heimwee naar de gloriedagen van het keizerlijk hof, en de beschouwingen in De kunst van het nietsdoen, bieden uitgebreide inkijkjes in het leven van dat hof. De teksten gaan ook veel over monniken, leef- en eetgewoontes in die tijd, taalgebruik, het weer, de natuur en relaties.
Vertaler Jos Vos is erin geslaagd de schetsen, indrukken en gedachten van Kenkō in helder en soepel Nederlands om te zetten, zonder het filosofische en beschouwende karakter dat bij dit soort boeken hoort uit het oog te verliezen. Daarnaast geven de uitgebreide voetnoten de noodzakelijke informatie om teksten beter te kunnen begrijpen.
Het is geen boek dat je in een middagje van voor naar achter uitleest, en dat is ook niet de bedoeling. Het is eerder een boek dat je op je nachtkastje legt om elke avond een stukje uit te lezen, of in de buurt houdt om het geregeld op een willekeurige pagina open te slaan. Daarop inhakend, in het kader van de huidige (corona)tijd vond ik het wel geestig dat ik het boek opensloeg op pagina127, en dat dit de eerste tekst was die ik las:
“Het is een vergissing om iemand te gaan opzoeken als daar geen aanleiding toe is. En zelfs als je iets te regelen hebt, ga dan weg zodra de kwestie is afgehandeld. Niets ergerlijkers dan een visite die te lang wordt uitgesponnen. […]. De enige uitzondering op deze regel, denk ik, doet zich voor als iemand met wie je dolgraag een praatje zou maken – omdat je het goed met hem kunt vinden – zich verveelt en vraagt of je wat langer wilt blijven voor een rustig onderhoud. […]. Soms is het heerlijk als iemand zomaar bij je komt binnenvallen, rustig met je babbelt en dan weer vertrekt. Het is ook erg verheugend om een brief te krijgen met de woorden: ‘Ik heb al zo lang niet meer van me laten horen…’”
Een aangenaam boek om doorheen te bladeren en over te mijmeren. En voor Japanliefhebbers een must.
Boek bestellen!
