De wazige wereld van de healers en goeroes

Goeroe – Elfie Tromp – Lebowski – 255 blz.

Goeroe is een boek over de wereld van de healers. Iedereen kent ze wel, zoals de allang ontmaskerde charlatans Derek Ogilvie en Char, waar het SBS/RTL publiek echter nog blindelings in blijft geloven. Hoofdpersoon in Goeroe is Elfie en dat is wat verwarrend, want ze valt niet samen met de schrijfster. Ze is een jonge vrouw die denkt over bijzondere gaven te beschikken. Ze heeft een relatie met Willem, een mislukte muzikant, die voornamelijk thuis op de bank hangt, kijkend naar porno, alcoholhoudende dranken drinkend, hasj rokend en junkfood etend. Een nietsnut die zelden iets liefs zegt tegen, of iets leuks doet voor Elfie. Zelfs in seks met haar heeft hij geen zin meer.

Zij wijt hun ongelukkige samenzijn aan verkeerde trillingen tussen hen, voornamelijk vanwege de slechte eet- en drinkgewoonten van Willem. Ze verdient de kost als bediener van de sauspompen in een restaurant en denkt dat Jomanda haar geleidegeest is. Dat is natuurlijk pech voor haar, want je wenst iemand een geleidegeest toe die enige intelligentie bezit en je wat zinnige dingen kan influisteren. Nou ja, als je in geleidegeesten gelooft, tenminste. In haar omgeving schijnen jongeren de oude nepgoeroe die naar Canada is uitgeweken, helemaal niet meer te kennen. Gelukkig, dacht ik nog, want Jomanda mag wat mij betreft voor eeuwig in de vergetelheid wegzakken.

Maar ja, ze is heel belangrijk voor hoofdpersonage Elfie(niet te verwarren met de schrijfster). Als Elfie een vrouw van MS geneest(zo lijkt het), wordt dat opgepikt door de media en al snel belandt ze in een mallemolen van gebeurtenissen.
Dat een boek over een niet al te slimme jonge vrouw best interessant kan zijn, bewees Hanna Bervoets met Lieve Celine. Nù is het idool niet Celine Dion, maar Jomanda en die is wel minder aansprekend.
Elfie Tromp heeft haar huiswerk goed gedaan. Ze heeft jarenlang meditatiemiddagen, paranormale beurzen en spirituele cursuscentra bezocht. Ze kent de beginselen van Reiki enz., dus was de voorbereiding prima. Het verhaal zit gedegen in elkaar en de lezer krijgt een onthullende inkijk in het leven van mensen die denken over bijzondere gaven te beschikken.

Er zijn enkele momenten in het boek die spannender hadden kunnen worden uitgewerkt. Jammer, want ietsje meer spanning had geen kwaad gekund. Over het algemeen zet Tromp de karakters goed neer, hoewel tante Linda en meesteres Hanneke wel erg op elkaar lijken.
Goeroe Elfie is nogal leeghoofdig(haar vriendin Kate ook trouwens) en laat zich veel welgevallen. Uiteindelijk zweert ze haar vegetarische en non-alcoholische leefstijl af en dat waren nu net twee zaken die haar, voor het SBS milieu waarzin ze verkeert, nog wat aparts gaven. Enfin, dat is aan het eind. Zuipen en feesten is sowieso beter dan achter de ideeën van Jomanda aanlopen.
Tenslotte komt ze tot het inzicht dat het geluk in kleine dingen zit en dat het leven van een beroemde goeroe ook niet alles is.

‘Ik voel heel vaak geluk.’(Elfie)
‘Lucky you.’(Kate)
‘Niet door grote overdonderende dingen. Maar juist door kleine dingen. Eieren eten. Dansen. Mijn haar afscheren. Met jou hier liggen.’
‘Bij alles wat ik doe denk ik niet aan wat ik aan het doen ben. Aan wat ik had kunnen doen, ken je dat?’
‘Onbegrensde mogelijkheden.’
‘Onbegrensde stress.’
Ze lachen even. Kate gaapt. ‘Ik ben zo moe.’
‘Ik ook.’

Het verhaal is opgebouwd uit korte hoofstukken en leest gemakkelijk. Elfie Tromp heeft een aangename, ongecompliceerde en humoristische schrijfstijl en dus is Goeroe een heel aardig debuut. Een debuut moet ook geen boek zijn waar de schrijver nooit meer overheen komt. Ik kijk met belangstelling uit naar haar volgende boek over de schimmige wereld van de hondenfokkers.

Pieter Feller