Een boek over afscheid
Nog vijf dagen – Julie Lawson Timmer- Vertaling: Willemien Werkman – De Fontein – 350 blz.
Nog vijf dagen is het debuut van Julie Lawson Timmer. Het verhaal brengt ons bij vijf cruciale dagen in het leven van Mara en van Scott. Mara is tweeënveertig jaar oud en succesvol advocate. Ze woont samen met haar man Tom en geadopteerde dochtertje Lakshmi. Mara heeft de ziekte van Huntington. Toen ze hoorde dat ze deze ziekte had, nam ze zichzelf voor dat als ze door deze ziekte zo zou aftakelen dat ze voor haar gevoel een last zou worden voor haar gezin, ze niet meer verder zou willen. Ze prikt een datum en heeft nog vijf dagen tot het definitieve vaarwel.
Scott en zijn vrouw Laurie verwachten hun eerste kindje. Ze zijn pleegouders van Curtis en moeten over vijf dagen afscheid nemen van hem, omdat zijn biologische moeder uit de gevangenis komt en hij weer bij haar gaat wonen. Scott heeft het hier moeilijk mee. Mara en Scott kennen elkaar van een internetforum voor ouders met geadopteerde kinderen en delen daar lief en leed.
De schrijfster heeft ons toegelaten in het leven van Mara en Scott. Twee heel verschillende werelden, maar toch met genoeg raakvlakken. Vandaar dat ze op het forum elkaar vinden en een bijzondere band opbouwen. Buiten het forum om weten ze niets van elkaar, niet eens de echte naam of een adres, maar dat is niet van belang. Het is fijn dat ze hun verhalen kunnen delen en er voor elkaar kunnen zijn.
De manier waarop de schrijfster de ziekte van Mara omschrijft en hoe ze daarmee omgaat raakt je diep in je hart. Het is heel moedig van Mara dat ze ondanks de twijfel vasthoudt aan het idee om over vijf dagen het leven te verlaten en heel bewust deze dagen doorbrengt, alles gaat regelen en vooral afscheid gaat nemen, terwijl haar directe omgeving niets merkt. Ze kan zelf niet meer autorijden en bestelt een taxi. Met de chauffeur maakt ze de afspraak dat hij haar de komende dagen rond zal rijden. Op de een of andere manier hebben ze een klik met elkaar en nemen ze elkaar tot op zekere hoogte in vertrouwen. Voor Mara een verademing, omdat deze persoon haar niet veroordeelt, omdat hij haar niet kent.
Tot het laatste moment, ook door die twijfel, hoop je dat ze het aan Tom vertelt. Aan de ene kant is er het ongeloof dat ze haar jonge dochter achterlaat, maar aan de andere kant begrijp je haar keuze volkomen. De problematiek van Scott is van heel andere aard, maar ook zeer aangrijpend. De manier waarop Scott omgaat met het vertrek van Curtis is heel anders dan die van zijn vrouw Laurie, die van haar zwangerschap wil genieten en haar eigen gezin vooropzet. De ergernis van Scott hierover kan hij kwijt op het forum en in de (vele nachtelijke) uren vinden hij en Mara een luisterend oor bij elkaar. Mara heeft echter haar ziekte verzwegen op het forum en Scott weet dus niet dat over vijf dagen het contact verbroken zal worden.
De schrijfster heeft gekozen om de verhalen door elkaar te laten lopen. Boven elk hoofdstuk staat Mara of Scott, zodat je weet wie er aan het woord is. Maar doordat deze personages contact met elkaar hebben via het forum en door de prettige schrijfstijl is het verhaal zo in elkaar verweven dat het prettig leest en een mooi kloppend verhaal wordt.
Af en toe was er kippenvel en zelfs een brok in de keel. Vooral de afsluiting van het verhaal heeft mij diep ontroerd. Een mooie roman met zeer pittige thema’s en tegenstrijdigheden, met een einde dat zowel mooi en ontroerend maar ook verdrietig en heftig is.
