Een licht boek over kanker

Bijna iedereen heeft kanker – Saskia Maaskant – Davidsfonds – 271 blz.

Saskia Maaskant debuteerde in 2011 met de jeugdroman De verteller van Beorga. Deze en de twee volgende jeugdromans werden bekroond met verschillende nominaties en prijzen. In 2020 verscheen haar eerste historische roman Meerminnen verdrinken niet, hiervoor kreeg ze een nominatie voor de Archeon Thea Beckmanprijs. In 2021 kreeg ze de diagnose hodgkin. Ze blogde over haar belevenissen als kankerpatiënt op de social media. In deze bundel is een aantal van deze blogs samen met nieuwe verhalen gebundeld. De inleiding begint met de mededeling dat er teveel boeken zijn over kanker en dat dat niet zo raar is, omdat bijna iedereen wel kanker heeft of anders wel iemand kent die aan kanker lijdt. Onderzoeken bevestigen dat bij ongeveer een op de drie Nederlanders kanker wordt vastgesteld.

De vele boeken die er zijn, vindt Saskia echter te serieus, te zwaar of negatief en wil zij zelf niet lezen, omdat ze daar niet vrolijk van wordt. Zo ontstond het idee om zelf haar belevenissen op te schrijven. Maar dan wel op een andere manier. Eerlijk, maar ook zo leuk mogelijk wilde ze op een opgeruimde manier haar ervaringen delen. Ze begon hier mee op social media en haar stukjes gingen viraal en ze ontving veel reacties. Gemotiveerd door de vele reacties begon ze aan het boek over haar eigen ervaringen.

De bundel is zeer toegankelijk en prettig leesbaar. Je kunt er kris kras doorheen gaan en de stukjes er uit pikken die jou op dat moment aanspreken. Zelf zegt ze dat je de bundel kunt zien als een doos chocolaatjes, waarbij je er één uitneemt als je trek hebt. Chocolade is troostvoer en een steuntje in de rug op zijn tijd.

Dagboekfragmenten, positieve kankerquotes, verhalen over het traject dat zij onderging. Hoe de kanker werd ontdekt, hoe de behandeling ging en de dagen erna. Mooi afgesloten met extra’s en cadeau tips voor kankerpatiënten (en wat je vooral niet moet geven), voedingstips, recepten en verwijzingen naar zaken waar je nog meer informatie kunt vinden, anders werd het boek te dik vindt de auteur. Persoonlijk had ik het niet erg gevonden als het boek dikker was geweest. De stukjes zijn doorspekt met heerlijke sarcastische humor, zelfspot en nuchterheid. Ik hou daar wel van.

Maaskant deelt haar emoties met de lezer en is heel open, stelt zich kwetsbaar op, maar op een bijzonder luchtige manier. Een verademing in het genre van ‘boeken over ziekten’ om het zo plastisch te stellen. Ze brengt een zwaar onderwerp op een openhartige wijze onder de aandacht. Iedere lezer krijgt een beeld over hoe het moet voelen om een kankerpatiënt te zijn.

Hoewel we zogenaamd in een open maatschappij leven, is het praten over kanker vaak nog beladen en moeizaam. Een boek als dit zal een stap kunnen zijn om dat te doorbreken. De lezer krijgt een goed beeld over het traject wat Saskia als Hodgkin patiënt heeft moeten doorlopen. Daarnaast zijn haar tips over wat je als omstander juist niet moet doen in de bejegening naar een kankerpatiënt toe zeer nuttig.

Persoonlijk heb ik al heel wat verhalen in dit genre gelezen. Bijna iedereen heeft kanker vind ik een eyeopener, heerlijk leesbaar en waardevolle bron van informatie.

Conny Schelvis