Eilandverhalen

Dag lief fijn eiland – 23 schrijvers over Texel – Brandt – 231 blz.

Om maar te beginnen met het intrappen van een open deur, een bundel met verhalen van verschillende schrijvers en dichters levert altijd bijdragen op die qua niveau en lengte nogal uiteen zullen lopen. Dat is ook het geval met Dag lief klein eiland. Ben je iemand die regelmatig naar Texel gaat of er woont en van het eiland houdt, dan zijn de verhalen een feest van herkenning, want alle bekende punten zoals de Hoge Berg, de Slufter, de schorren, Den Burg en De Koog komen langs. Uiteraard komt ook een van de bekendste bewoners, schrijver en beeldend kunstenaar Jan Wolkers, uitgebreid aan bod. Er staat een stukje uit een dagboek van Wolkers zelf in, een bijdrage van Karina Wolkers en van Wolkers’ biograaf Onno Blom. Blom wordt vlak na het overlijden van Jan Wolkers door Karina gebeld en spoedt zich naar het eiland.

“In Pomona[huis van de familie Wolkers] is het stil. Karina doet de deur open. Ze ziet er sereen uit. Samen lopen we door de gang naar het kleine atelier, waar Jan, omdat hij door de wondroos aan zijn voeten de trap niet meer op kon, de laatste jaren heeft geslapen. Hij ligt op bed. Hij ziet er prachtig uit. Rustig. Een getemde leeuw met witte manen. Zijn oranje t-shirt en zijn blauwe Italia-sportjack doet pijn aan mijn ogen. Ik heb de neiging hem aan te raken en vast te pakken. Een kus op zijn voorhoofd drukken. Maar ik deins terug. Ik bevries. Net als Jan deed toen hij, in het gezelschap van zijn moeder, afscheid nam van zijn dode vader. Hij beschreef het pijnlijk exact, in zijn roman De doodshoofdvlinder.”

Ook Maarten van Rossem woont vele maanden van het jaar op Texel. Hij was bevriend met Jan Wolkers en ging regelmatig bij de familie eten. In zijn verhaal Een kleine eeuw Texel beschrijft hij hoe hij al met zijn ouders naar het eiland op vakantie ging en ook over de veranderingen die er in de loop van de jaren hebben plaatsgevonden. Niet alle veranderingen zijn verbeteringen, maar gelukkig blijft de natuur, de duinen, de schorren en De Slufter hetzelfde. Heel bekend is het verhaal de Georgische soldaten in de Tweede Wereldoorlog. Imme Dros voegt er met Dag soldaat, dag mooie soldaat een ontroerend persoonlijk relaas aan toe.

Tienduizenden vakantiegangers bezoeken jaarlijks ons grootste Waddeneiland en beleven er vele genoeglijke weken. Een gemeenschappelijk thema is in de uiteenlopende verhalen niet meteen te ontdekken, maar tussen de regels door kun je lezen dat het eiland niet verder moet worden ‘aangetast’ en volgeplempt met vakantiehuizen. Of zoals Jan Wolkers het zei toen ze hem vroegen wanneer hij Texel weer zou verlaten: “Als ze de Slufter gaan asfalteren.”
Dag lief fijn eiland is een leuke bundel voor iedereen die van Texel houdt, een boek dat je lekker op het strand of in de duinen kunt lezen en thuis nog eens kan doorbladeren en mijmeren over de vele fijne uren die je hebt doorgebracht op dat mooie Waddeneiland.

Pieter Feller

Andere recensies

Een múst voor elke zestiger! Wanneer je zelf de zestig bent gepasseerd en er verschijnt een boek met de titel Handboek voor zestigers, dan is de nieuwsgierigheid natuurlijk direct gewekt. Journalist Wies Verbeek, zelf net zestig, schreef een gids voor een generatie die niet...
Lees verder Categorie: Mens & Maatschappij, Psychologie
| Reageer!
Wie spreekt de waarheid in dit misdaadverhaal? Josie en Alix zijn op dezelfde dag jarig en worden allebei 45 als ze elkaar voor het eerst ontmoeten in het restaurant waar ze hun verjaardag vieren. Alix is een glamoureuze vrouw met de populaire podcast “Op-en-top-Vrouw”...
Lees verder Categorie: Thrillers & Spanning
| Reageer!
Het slapende paleis Brussel heeft met zijn Grote Markt, het Atomium, de art-nouveauhuizen, het koninklijk paleis, de vele kerken en natuurlijk Manneken Pis veel toeristische troeven. Maar er zijn ook nog veel verborgen parels. Op een steenworp van het Centraal Station, verscholen onder het...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!