Geen geweten of niet geweten?
Het meisje in de trein – Paula Hawkins – Vertaald door: Miebeth van Horn – A.W. Bruna – 358 blz.
Schrijfster Paula Hawkins werkte voordat ze de bestseller Het meisje in de trein schreef al 15 jaar als journalist. Hawkins groeide op in Zimbabwe en verhuisde in 1989 naar Londen. Onder de pseudoniem Amy Silver schreef ze al een paar romans. Het meisje in de trein is Hawkins’ thrillerdebuut. De filmrechten zijn inmiddels verkocht aan DreamWorks.
“Voor de mensen is deze wagon ben ik een van de velen. Ik doen als iedereen: reis naar mijn werk, maak afspraken, tik op mijn telefoon. Zo zie je maar.” (Rachel)
Rachel is het meisje in de trein. Elke dag hobbelt ze over het spoor, langs een rij charmante huizen in een buitenwijk van Londen, en stopt daar altijd voor hetzelfde rode sein. Zo kijkt ze elke ochtend naar een stel dat op hun terras ontbijt. Ze heeft inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent en noemt hen ‘Jess en Jason’. Hun leven is – in Rachels ogen – perfect. Een beetje zoals haar eigen leven dat ooit was. Op een dag ziet ze iets vreemds in hun tuin. De trein rijdt gewoon weer door, maar voor Rachel verandert alles. Niet in staat om het voor zichzelf te houden, stapt ze naar de politie met haar verhaal, wanneer blijkt dat ‘Jess’ vermist wordt. Hiermee raakt ze niet alleen verwikkeld in de gebeurtenissen die volgen, maar ook in de levens van iedereen die erbij betrokken is. Maar wie is er te vertrouwen? Heeft ze meer kwaad dan goed gedaan door zich met deze zaak te bemoeien?
“Nu ga ik, doorweekt en bijna nuchter, Tom bellen. Ik wil helemaal niet weten wat ik die zaterdagavond heb gedaan en gezegd, maar ik móét het weten.” (Rachel)
Het meisje in de trein is geschreven in dagboekvorm. Van de meeste dagen krijgen we als lezer een ochtend- en een avondverslag. Het verhaal komt tot ons vanuit drie verschillende perspectieven. We kijken het vaakst mee met hoofdpersoon Rachel in de zomer van 2013, we blikken terug met Megan (‘Jess’) naar het jaar ervoor voor de achtergronden, en krijgen voor de volledigheid af en toe een beeld van wat Rachels ex-man Tom’s nieuwe vrouw Anna denkt en voelt.
Het meisje in de trein is een thriller, een rasechte whodunnit. Megan verdwijnt, en niemand en tegelijkertijd ook iedereen lijkt er iets mee te maken te hebben. Alle personages hebben problemen en mede daardoor een motief. Megan zelf is labiel, Rachel is een alcoholist, Anna is paranoïde, Tom is onbetrouwbaar, Rachel’s huisgenoot Cathy is naïef, Megan’s psycholoog Kamal is huichelachtig, en Megans man Scott is ziekelijk jaloers. Hawkins laat geen van hen er erg goed vanaf komen. Niemand is echt betrouwbaar…
Het meisje in de trein is spannend. Door de vlotte schrijfstijl en het gebruikte ik-perspectief, wil je alsmaar doorlezen. Het boek opzij leggen is niet makkelijk. Wat gaat er verder gebeuren? Wie heeft nou wat gedaan, en waarom? Het plot is niet geheel verrassend, maar toch laat Hawkins je tot aan het eind twijfelen.
Tot slot een tip: sla het korte voorwoord op pagina 9 over! Hierin wordt al een deel van het verhaal verklapt, en daar zit je als lezer natuurlijk niet op te wachten.
Felice Beekhuis
