Hartverwarmende roman over vriendschap en de dood
Een buitengewoon gewoon leven – Monica Wood – Vertaling: Ireen Niessen – Karakter Uitgevers – 380 blz.
Juffrouw Ona Vitkus heeft haar hele leven – op drie maanden in de zomer van 1914 na – zo onopvallend mogelijk geleefd en haar geheimen streng bewaakt. De jongen, een scout met een fascinatie voor wereldrecords, brengt daar verandering in met zijn bezoekjes. Hij is elf. Zij is honderdvier jaar én honderdenéén dagen oud (ze houden het samen bij). De jongen geeft haar het gevoel dat ze misschien toch wel speciaal is. Beter laat dan nooit…
Maar wanneer de jongen ineens wegblijft, begint ze te denken dat hij toch niet bijzonder was als ze dacht. Wat kan anders de reden zijn van zijn plotselinge verdwijning? Nadat Ona twee zaterdagen tevergeefs op de jongen heeft gewacht, komt de keer daarop niet hij maar zijn vader bij haar langs, vastbesloten om de goede daad waar zijn zoon aan was begonnen af te maken. Ona moet deze nieuwe vreemdeling duidelijk maken dat er niet alleen veel klusjes zijn om op te knappen, maar dat er ook een levenswerk te volbrengen is…
De kern van het boek is vriendschap. Een buitengewoon gewoon leven gaat over het kameraadschap tussen Ona en de jongen (van wie we de naam niet weten), en Ona en Quinn. In vriendschap speelt leeftijd geen rol. Maar helaas speelt leeftijd ook geen rol als het gaat om de dood. Het boek gaat namelijk naast bijzondere vriendschappen ook over de pijn van een kind verliezen. Een ouder hoort zijn/haar kind niet overleven. Vader Quinn en moeder Belle hebben het zwaar en verwerken het verlies op hun eigen manier.
Ondanks deze zware boodschap is Een buitengewoon gewoon leven een boek waar je je goed van gaat voelen. De bijzondere vriendschappen zijn mooi om over te lezen. In het begin is het moeilijk om in het verhaal te komen, maar naarmate het boek verder gaat, raak je meer verbonden met de personages, en wordt het verhaal steeds mooier. Je krijgt steeds meer respect voor de oude dame Ona, en leeft met Quinn mee terwijl hij zich ontwikkelt van een losbandige muzikant tot volwassene, tot een vader. Een buitengewoon gewoon leven is een hartverwarmende roman, met een gelukkig makende afsluiting in het allerlaatste hoofdstuk.
Felice Beekhuis
