Interview met illustratrice Linde Faas
Linde Faas (1985) groeide op in een oud huis met een grote tuin in het centrum van Driebergen. Deze plek was een grote inspiratiebron voor haar. Ze tekende alles wat ze om zich heen zag. Ze verzon zelf fantasiewerelden en ging daar helemaal in op. In 2008 studeerde ze cum laude af aan de kunstacademie in Breda, in de richting animatie. Haar afstudeerfilm ‘Volgens de Vogels’ won verscheidene prijzen en werd vertoond op vele internationale animatiefilmfestivals. Na haar afstuderen ging Linde zich naast animeren steeds meer richten op illustreren. Ze is nu werkzaam als animator, illustrator en tekenaar van autonome tekeningen.
Wilde je als kind al illustrator/tekenaar worden?
Als kind tekende ik altijd en overal. Maar het kwam niet echt in me op dat ik er ook mijn beroep van zou kunnen maken. Ik zag het meer als iets wat ik gewoon altijd voor mezelf zou blijven doen. Ik wilde archeoloog worden, of ontdekkingsreiziger.
Las je als kind veel?
Nee, ik las vroeger eigenlijk vrij weinig. Ik keek vooral veel (animatie)films. Mijn favoriete boekenserie was ‘Het Moswoud’ van Brian Jacques.
Wat is er leuk aan illustreren en wat minder leuk?
Leuk: Ik blijf het bijzonder vinden dat je door middel van een illustratie een hele wereld kunt creëren. Dat je met één enkel beeld een sfeer kunt neerzetten waarin je mensen kunt meenemen. Er zijn eindeloos veel mogelijkheden. Het is een geweldig gevoel om aan een tekening te werken en zo langzaam een wereld tot leven te zien komen.
Minder leuk: het blijft werk, en daarom krijg je ook te maken met deadlines. Soms zijn de deadlines heel snel en moet je heel hard werken om alles op tijd af te krijgen.
Moet een script je aanspreken wil je het illustreren of neem je alles aan? Wat zijn je criteria?
Ik vind het belangrijk dat het verhaal me aanspreekt en dat het de juiste sfeer uitstraalt, die aansluit op mijn werk. Er moeten direct beelden in me opkomen als ik het verhaal lees. Tegelijkertijd vind ik het belangrijk dat het verhaal me uitdaagt om buiten mijn eigen kaders te denken en me stimuleert om nieuwe dingen te proberen.
Bekijk je werk van andere illustratoren tijdens een opdracht of juist niet?
Dat hangt af van de opdracht. Soms kijk ik hoe andere illustratoren soortgelijke opdrachten hebben aangepakt. En soms probeer ik me juist af te sluiten en helemaal te storten op mijn eigen visie en de ingevingen die ik krijg bij het verhaal.
Welk bestaand boek van een beroemde schrijver zou je graag hebben willen illustreren?
Ronja de Roversdochter van Astrid Lindgren
Gaat het e-Book het papieren boek uiteindelijk overvleugelen en heb je zelf al een e-Reader?
Ik heb zelf (nog) geen e-Reader. Het e-Book biedt andere mogelijkheden dan een papieren boek, maar ik geloof niet dat het papieren boek helemaal zal gaan verdwijnen. Het is een hele andere ervaring om een papieren boek te lezen dan een digitaal boek. Volgens mij willen mensen altijd iets tastbaars kunnen blijven vasthouden en echt door een boek kunnen blijven bladeren. En als je kijkt naar een prentenboek is het heel anders om illustraties op groot prentenboekformaat te zien dan op een klein schermpje. Beide vormen hebben hun voor- en nadelen.
Heeft het lezen van boeken nog een toekomst of zal er een kleine elite ontstaan die leest?
Nee, dat geloof ik niet. Lezen is iets van alle tijden en iets wat iedereen doet en zal blijven doen.
Wat vind je belangrijk in een illustratie als je naar het werk van anderen kijkt?
Eigenheid! Ik vind originaliteit en een eigen handschrift heel belangrijk. Daarnaast een overtuigende sfeer en origineel kleurgebruik.
Noem je favoriete top vijf boeken/schrijvers/illustratoren.
1 Het boek Dina van Herbjørg Wassmo
2 John Bauer – illustrator
3 Paul Biegel – schrijver
4 Shaun Tan – illustrator
5 Astrid Lindgren – schrijfster
Vragen: Pieter Feller
