Juweeltjes waar je nooit genoeg van krijgt
Nooit denk ik aan niets – Hans & Monique Hagen – Illustraties: Charlotte Dematons – Querido – 56 blz.
Gedichten zijn als bonbons: neem ze één voor één tot je, dan smaken ze het lekkerst. Het grote voordeel boven bonbons is dat je gedichten steeds opnieuw kunt lezen en dat je iedere keer weer iets nieuws, iets prachtigs, iets bijzonders ‘proeft’. En iets schitterends ziet, want in dit boek komen tekst en tekeningen prachtig samen.
Het mooiste voorbeeld hiervan vind ik Zweef. De tekening van de ‘zweef’ staat over twee bladzijden uitgebeeld met aan de linkerkant de kolom en daarin het gedicht, en aan de rechterkant de rondzwierende stoeltjes. De typografie is helemaal aan de kolom aangepast. In het smalle, middelste deel gaat dat zo:
“ik vlieg hoger
en hoger
ik adem
ik zweef
ik lach
ik leef
ik duizel
en dan
de bel
alles omlaag
stoel na stoel
omlaag
stop stap uit”
Als je dat gedicht leest en ziet, voel je je weer kind, steeds meer buiten adem, opgewonden en duizelig van het draaien.
Heel anders is het zielige Beer. In zachte blauw-wit-grijze tinten is een berglandschap getekend met op een berg een knuffelbeer. Op zijn kop en pootjes ligt een dotje sneeuw.
“ver weg in de bergen
in een ander land
zit mijn beer
vergeten
op een steen
altijd op vakantie
helemaal alleen”
Soms zijn de teksten en tekeningen vrolijk en speels, soms verdrietig, soms knallen ze van de bladzijden af, maar altijd zijn ze in volkomen harmonie. Op paarse bladzijden met prachtige zeepbellen staat onder andere dit te lezen:
“ik blaas een liedje in een zeepbel
een liedje van verlangen
en voor jou blaas ik een kus
een zoen in zeep gevangen”
Hans & Monique Hagen leveren samen geregeld een dichtbundel af. Geregeld betekent bij dit duo eens in de zeven jaar. Maar dan heb je ook wat! Dit poëzie-prentenboek is voor alle leeftijden, want ouders en leerkrachten zullen meegenieten als ze deze juweeltjes met de kinderen lezen en bekijken. Een boek waar je nooit genoeg van krijgt!
