Korte verhalen met Roald Dahl-achtige humor
Anamorfosen β Cees van den Hof β Elikser β 142 blz.
Cees van den Hof (1952) is eigenlijk schilder. Hij studeerde aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI), de kunstacademie in Enschede. Maar daarnaast schrijft hij. In 2013 verscheen als debuut de historische roman De triptiek. Anamorfosen is zijn tweede boek.
In de verhalenbundel Anamorfosen geeft Cees van den Hof een eigenzinnige kijk op de mensheid. Zijn stijl is origineel en tragikomisch. Hij is een scherp observator, met oog voor detail. In zijn verhalen figureren mensen die net wat buiten de maatschappij staan, of die een bijzondere taakopvatting, eigenschap of verlangen hebben. Vaak zet de schrijver de lezer op het verkeerde been, om steeds weer origineel af te sluiten.
Dit laatste doet denken aan de stijl van de korte verhalen van Roald Dahl. Natuurlijk kan niemand tippen aan deze Britse grootheid, maar het geeft wel een idee van het soort humor dat Van den Hof hanteert in Anamorfosen.
βHet was een mooie betrekking, werd hem van diverse zijden verzekerd. Een loopbaan met vooruitzichten. Daar was niets teveel aan gezegd. De hele dag liep hij, vaak tot aan de stadsrand waar het uitzicht tot de verre horizon reikte.β
Zoals in de citaten ook te zien is, spelen de verhalen zich af in verschillende tijden in de geschiedenis: van de geboorte van Jezus tot vandaag. Veelal spelen mannen en hun beroepen de hoofdrol (postbodes, bewakers, productiemedewerkers, etc.). Het verhaal Rechtmatige aanspraak over een kleermaker tijdens de Tweede Wereldoorlog is één van mijn favorieten.
Je moet als lezer van dergelijke humor houden om het boek goed te vinden. Anamorfosen is niet voor iedereen weggelegd. Je vindt het goed of het boek doet je helemaal niets. Er is niet echt een tussenweg. Ik moest er zelf ook even inkomen, maar naarmate ik verder kwam in het boek, betrapte ik mezelf steeds vaker op een glimlach.
Felice Beekhuis