Leven met een depressie
Even leek alles normaal – Mila van Oosten – Boekerij – 217 blz.
Mila van Oosten(1979, pseudoniem) woont en werkt in Amsterdam als copywriter bij een reclamebureau. Ze studeerde communicatiewetenschappen en volgde een cursus aan de schrijversvakschool. Even leek alles normaal is haar autobiografische roman waarin Mila vertelt over haar leven met haar depressie
Mila lijkt alles op orde te hebben, ze heeft het immers allemaal: de looks, een appartement in Amsterdam, een baan bij een hip reclamebureau en een nieuwe liefde. Een perfect plaatje aan de buitenkant, maar ondertussen probeert ze al jaren om te gaan met de demonen in haar hoofd, haar depressie. Ze vraagt zich continu af hoe je je over kan geven aan een nieuwe liefde, je familie kunt vertellen dat alles goed gaat, terwijl je jezelf ook alleen maar zorgen maakt?
De titel van het boek slaat op de periode waarin de hoofdfiguur samenwoont met Rogier en het even lijkt dat ze in staat is een gewoon leven te leiden en een relatie te hebben. Het verhaal wordt in korte hoofdstukken verteld. Boven de hoofdstukken staat het jaartal van de periode waarin we ons bevinden. Ook heeft elk hoofdstuk een titel. Het begint in 2011 het jaar waarin Mila zich weer probeert op te rapen nadat haar relatie is gestrand. Terwijl we heen en weer springen in de tijd, net als de ups en downs van haar gemoedstoestand, leren we Mila kennen en krijgen we een kijkje in haar hoofd.
Openhartig en puur wordt het verhaal verteld over de strijd die ze eerst met zichzelf en haar depressie moet voeren voor ze in staat is van een ander te kunnen houden en überhaupt te kunnen functioneren. De paniek die dat met zich meebrengt vliegt je soms zelfs naar de keel, zo bijzonder mooi is dit verhaal verteld.
Hoogtepunten, dieptepunten maar ook vooral de machteloosheid en onzekerheid die de hoofdpersoon heeft. Voor haar is het niet het gewone dagelijks leven maar het overleven met dagelijkse dingen als ze in een depressie zit. Het knappe is dat de schrijfster wel vrij luchtig het verhaal vertelt. Er zit ook een humoristische toon in het verhaal, zodat prettig leest ondanks het zware onderwerp. Leven met een depressie is nog steeds voor veel mensen een taboe. Ik denk dat dit verhaal er een steentje aan bijdraagt om deze ziekte uit de taboesfeer te halen.
