Mooi, klein verhaal over groot onderwerp
Paard paard tijger tijger – Mette Eike Neerlin – vertaling Bernadette Custers – Van Goor – 141 blz.
Van kleins af aan is Honey gewend zichzelf weg te cijferen en past ze zich, vaak zonder dat ze het zelf in de gaten heeft, aan anderen aan. Ze is het niet gewend om mensen tegen te spreken en als ze per abuis in een Chinese les terechtkomt en voor iemand anders wordt aangezien, gaat ze daar braaf in mee. Het is tijdens die les dat ze de uitdrukking ‘mama huhu’ tegenkomt. (letterlijk ‘paard paard tijger tijger’) dat zoveel wil zeggen als: iets is niet goed, maar het had erger kunnen zijn. Deze uitdrukking blijkt een treffende samenvatting te zijn van Honey’s leven: een dertienjarig meisje met een hazenlip uit een gebroken gezin, met een oudere verstandelijk gehandicapte zus, een gemankeerde vader die er een potje van maakt en een kettingrokende moeder die er ook niet al teveel van begrijpt.
De eerste pakweg dertig pagina’s geven een hapsnapbeeld van Honey’s leven weer, en net toen ik dacht, waar gaat dit verhaal heen, zegt Honey: ‘Misschien begin je je inmiddels af te vragen waar het met dit verhaal naartoe gaat’. Deze zin geeft meteen Honey’s relativerende blik op haar leven aan. Zelfs als ze per abuis de terminaal zieke Marcel ontmoet en een bijzondere vriendschap met hem opbouwt, blijft ze haar leven op een nuchtere manier becommentariëren: ‘Nog even en dan kom ik bij het ergste van het verhaal. Nee, oké, het op een na ergste. Het ergste komt later.’ Honey maakt veel gebruik van dit soort relativerende zinnetjes, die de zware onderwerpen die in dit boek aan bod komen, een prettige lichtheid geven.
Hoewel ik in het begin niet zo goed hoogte kreeg van Honey’s leeftijd (het ene fragment is kinderlijker geschreven dan het andere), en het een tijdje duurde voordat de personages voor me gingen leven, heeft het verhaal me wel geraakt. Ik vond de verhaallijn soms wat kort door de bocht en bijvoorbeeld de ontwikkeling van Honey’s vriendschap met de stervende Marcel had van mij meer uitgewerkt mogen worden, maar voor 12-plussers die op zoek zijn naar een boek over een eigenzinnig meisje dat gaandeweg meer voor zichzelf leert op te komen en uiteindelijk een zekere balans weet te vinden tussen er zijn voor anderen en voor zichzelf durven kiezen, is het zeker een aanrader.
