Oeh la la

Parisiennes herken je aan hun benen – Andy Arnts – Uitgeverij Village – 217 blz.

ParisiennesDe verhalenbundel Parisiennes herken je aan hun benen is een heerlijk boek vol verhalen van een schrijver die duidelijk dol is op Frankrijk en vooral Parijs. Het neemt je mee naar de kaartverkoper die wel erg ver gaat om een klant te plezieren, de strandkoning die valt voor de charmes van de weduwe Colette en een ode aan de plattelandspostbode. Erg leuk ook is de uitgebreide aandacht voor wat in Frankrijk een geaccepteerd verschijnsel blijkt te zijn: de cocotte of de demi-mondaine die de mannen om haar vingers windt. Zoals wij het zien als een ‘gevallen vrouw’ heeft ze in Frankrijk een status en worden er restaurants vernoemd naar beroemde cocottes.

Arnts gaat met zijn verhalen graag terug naar het verleden. Soms door echt in de geschiedenis te duiken, op begraafplaatsen te zoeken naar graven van cocottes of een dorp te bezoeken dat in de oorlog van zijn ziel is beroofd, maar ook door zijn eigen verleden of dat van vrienden onder de loep te nemen. Erg mooi vond ik het verhaal waarin hij teruggaat naar een plek van vroeger. In het begin schrijft Arnts: “keer nooit terug naar een plek waaraan je dierbare herinneringen bewaart” en aan het einde: “Herinnering is na zoveel jaren niet meer dan een mooie toegift. Maar wel een die heel je leven met je meereist en vorm en kleur geeft aan een bestaan.”

Er zit ook veel humor in de verhalen. Het relaas van een veelbelovende, maar compleet mislukte date in Parijs is erg vermakelijk. En het onthullen van het feit dat wijnproeven vooral een “vorm van romantiek is die alleen onder buitenlandse toeristen leeft” en dat de Fransen zelf gewoon voor de plastic flessen wijn in de supermarkt kiezen, heeft iets grappig ontnuchterends. In de correspondentie tussen twee wijnvrienden, die proberen een maand nuchter te blijven (zonder succes) is het volgende citaat onweerlegbaar: “als je om half tien slaapt, kun je om tien uur niet naar alcohol verlangen”.

Het boek zit vol met rake citaten, humor, historische verhalen, romantiek, hoop en mislukkingen maar vooral een intense liefde voor Parijs en de mensen die er wonen.

Ghislaine Cals

Andere recensies

De wijsheid van een eiland – Antoni Marí – Vertaling: Frans Oosterholt – Zimiri press – 137 blz. De Catalaanse schrijver Antoni Mari was nooit eerder vertaald in het Nederlands, terwijl hij in Spanje al veel literaire prijzen heeft gewonnen. Dit boek kwam in...
Lees verder Categorie: Boek van de week, Korte verhalen, Literatuur
| Reageer!
Het DNA van het leven op aarde – Richard Dawkins – vertaling: Aad Janssen, Koos Mebius en Pon Ruiter – Nieuw Amsterdam – 384 blz. De Britse evolutiebioloog Richard Dawkins (1941) nodigt ons uit om de evolutionaire geschiedenis te benaderen als een levend manuscript,...
Lees verder Categorie: Non-fictie, Wetenschap
| Reageer!
Scherpstellen  – Roelke Posthumus – Noordboek – 352 blz. Direct ten zuiden van Hoek van Holland en de Nieuwe Waterweg, en ten noorden van de Maasmonding lag aan het begin van de vorige eeuw het kroondomein De Beer. Het werd  later ook wel vogelreservaat...
Lees verder Categorie: Natuur & Milieu, Non-fictie
| Reageer!