Op de vlucht met Pamoek

Pamoek – Cora Sakalli – Uitgeverij Moon – 236 blz.

Wanneer Orkun op het punt staat om te verhuizen besluit hij op het allerlaatste moment de kat Pamoek stiekem mee te nemen in een verhuisdoos. Pamoek was van zijn vriend Wessel, maar is na de dood van Wessel gaan zwerven. Orkun bleef al die tijd voor de kat zorgen. Wanneer er ineens een nieuwe inwoner in Wessels woning verschijnt die niet van katten blijkt te houden en Orkun een blauw oog slaat, besluit Orkun de kat mee te nemen. Maar waar verstopt hij Pamoek? Zijn vader wil beslist geen kat in huis en bovendien staat zijn familie op het punt om weg te gaan uit Rotterdam. Wanneer hij de kat probeert te verstoppen vlakbij hun nieuwe huis in een oude, roestige boot die daar zomaar lijkt te staan, blijkt er een meisje in te zitten die niet blij is met dit onverwachte bezoek. De kat moet snel ergens anders worden verstopt. Hopelijk verraadt het nieuwe buurmeisje niet dat Orkun een kat heeft meegesmokkeld! Wanneer Franka Pamoek naar een soort asiel brengt, komt men erachter dat de kat een heel andere naam heeft en een onverwachte eigenaar. Orkun lijkt hierdoor een leugenaar die de kat heeft gestolen. Zou hij Franka ervan kunnen overtuigen dat de kat echt van zijn vriend Wessel was en dat hij de kat niet heeft gestolen maar hem juist wil redden?

Dit boek sprak me aan vanwege de mooie kat op de cover. De illustratie is van Sanne te Loo en valt op, vooral vanwege de groene ogen die je aanstaren. Het grappige is dat Pamoek een rode draad vormt door het boek en allerlei problemen veroorzaakt, terwijl de kat zelf van niets weet. Het verhaal draait vooral om Franka en Orkun, die allebei net klaar zijn met de brugklas. Per hoofdstuk wordt er gewisseld van perspectief tussen de twee hoofdpersonen. De hoofdstukken zijn vrij kort, en telkens wordt een klein stukje geheim onthult dat zowel Orkun als Franka met zich meedraagt. Dit maakt het verhaal niet alleen ontzettend spannend, maar gaandeweg leer je hen beiden ook steeds beter kennen. Zo lijkt Franka een duister familiegeheim bij zich te dragen en gaat Orkun gebukt onder hevige schuldgevoelens. Dit zorgt ervoor dat ze beiden op een bepaalde manier op elkaar reageren. Orkun is wat naar binnen gekeerd terwijl Franka soms vijandig overkomt. Orkun is uitgerekend van dit kattige meisje afhankelijk om Pamoek een veilig thuis te kunnen bieden, maar de vraag is hoe ze dat voor elkaar moeten krijgen als iedereen hen steeds tegen lijkt te werken.

Het boek snijdt meerdere maatschappelijke onderwerpen aan, die heel kunstig in het verhaal zijn verweven. De schrijfster laat op subtiele wijze zien hoe mensen vooroordelen kunnen hebben over anderen en hoe jammer dat eigenlijk is. Het beïnvloedt onze relaties terwijl dit boek laat zien hoe erg we juist allemaal op elkaar lijken. Wat ik zelf heel erg welkom vindt, is dat dit een boek is met een hoofdpersoon van Turkse afkomst, terwijl die afkomst verder geen bijzondere rol speelt in het verhaal.  Dit maakt dat het een perfecte afspiegeling is van onze huidige maatschappij, waar in schoolklassen kinderen met allerlei achtergronden te vinden zijn. Verder wordt er een maatschappelijk probleem in het boek besproken waaraan achterin het boek nog een speciale pagina wordt gewijd, voor kinderen die op dat gebied hulp zoeken. Over welk probleem het hier gaat kan ik niets vertellen zonder te spoilen, dus dat mag je zelf gaan ontdekken. Maar het geeft het boek daardoor absoluut heel veel meerwaarde. De vlotte schrijfstijl, de korte hoofdstukken en de opgebouwde spanning maken het een prima boek voor kinderen vanaf een jaar of twaalf.

Corine Gorter