Prachtige, rijke roman
Onze levens in Londen – Christine Dwyer Hickey – Vertaling: Jetty Huisman – Marmer – 423 blz.
Onze levens in Londen vertelt het verhaal van twee Ierse mensen die elkaar in de jaren ’70 ontmoeten in een pub in Londen. Het verhaal van Milly, een 18-jarig meisje uit Ierland, start in het eerste hoofdstuk wanneer zij in 1979 met de boot naar Londen komt. Ze vindt werk in de pub van mevrouw Oak en haar vaste medewerkster Trish. Een van haar vaste klanten is Pip, een jonge bokser die veel talent heeft. Zijn verhaal start in hoofdstuk twee, bijna 30 jaar later, in 2017, en gaat door in het heden. Het verleden van Pip wordt door zijn herinneringen langzaamaan duidelijk. Pip is jarenlang alcoholverslaafd geweest en komt net uit een afkickkliniek. Hij zal bij zijn oudere broer Dominick (Dom), die een beroemde trompetspeler is, gaan wonen, iets waar hij nogal tegenop ziet. Verderop in het verhaal wordt duidelijk waarom.
Ondertussen wisselt per hoofdstuk het perspectief en ben je als lezer de ene keer in het leven van Milly vanaf 1979 en de andere keer in 2017 bij Pip. Dat lijkt verwarrend, maar is het niet. Het duurt even voordat duidelijk wordt wat er gebeurd is in het leven van deze twee jonge mensen, maar als je dat eenmaal weet, wil je het verhaal niet meer wegleggen. Milly en Pip zijn ijzersterke hoofdpersonages die je meteen in je hart sluit.
2017
Ze leiden in de loop der jaren ieder hun eigen leven, (hoewel ze elkaar af en toe tegenkomen), maar uiteindelijk komen de twee verhaallijnen samen in 2017.
Milly is dan 56 en Pip 60 jaar. Londen maakt op dat moment de tragedie van de Grenfell-brand mee en Pip, die er samen met zijn broer vlakbij woont, ziet het van dichtbij gebeuren. Hij staat doodsangsten uit omdat hij denkt dat de zoon van Dom in de brandende flat is. Omdat Dom in 2017 het financieel zwaar heeft, besluiten de broers van Dom’s huis een Airbnb te maken die Pip runt want Dom is bijna nooit thuis. Mede daarom bouwt Pip een liefdevolle, prachtig beschreven band op met de zoon van Dom.
Londen
De rode draad is het veranderende Londen waar Milly in het begin van het boek aankomt. Londen was toen nog een stad waar in elke wijk iedereen elkaar kende. Langzaam maar zeker komen dan al de projectontwikkelaars op, eerst met nog wat goede bedoelingen, maar al snel vooral gedreven door hebzucht.
De auteur weet de stad zo beeldend te beschrijven dat je bijna de geuren ruikt en de veranderende kleuren ziet. Wat mij betreft is Londen zeker het derde aansprekende hoofdpersonage. In de hoofdstukken over Pip is Londen altijd aanwezig. Hij loopt door de straten en heeft veel herinneringen aan zijn verleden die hij liever vergeet of die hij niet kan ophalen.
Milly heeft haar leven, bijna altijd samen met Trish en mevrouw Oaks, (ook personages die staan als een huis) vooral doorgebracht in de pub. Pas wanneer de pup, die in de loop der jaren haar veilige haven is geworden, wordt bedreigd door nieuwbouw, gaat ze de stad ontdekken.
Een liefdesverhaal in Londen
Onze levens in Londen is niet zomaar een liefdesverhaal over twee mensen met onuitgesproken trauma’s. Het is een complex en rijk verhaal dat prachtig beschreven is tegen de achtergrond van de levendigheid en het veranderende leven in de grote stad Londen. Veranderingen die vaak als vooruitgang worden gezien, maar de levens van mensen compleet kunnen vernielen. Daarbij weet de auteur de lezer tot op het laatste moment in spanning te houden of Milly en Pip (die altijd aan elkaar zijn blijven denken en tegenwoordig zelfs samen afspreken), eindelijk zullen toegeven aan de liefde.
Boek bestellen!
