Sympathiek debuut
Het magische kind – Daniël Boissevain – Uitgeverij Pluim – 240 blz.
Vanaf juli 1973 groeit Daniël Boissevain op in het Ruige Oord, later Ruigoord, een vrijgevochten dorpje aan de rand van Amsterdam. Mensen die er gingen wonen waren vrijdenkers, hippies en kunstenaars die afweken van het gebaande pad, waaronder zijn ouders en de nieuwe vriend van zijn moeder. Later zou zijn vader terug verhuizen naar Nederland en af en toe op bezoek komen. In Het magische kind beschrijft Daniël hoe het was om op te groeien met twee hippieouders en andere, nogal bijzondere volwassenen die met z’n allen in deze kunstenaarskolonie woonden en er een bijzondere vrijheid-blijheid structuur op na hielden. Tenminste als er als sprake was van enige structuur. De enige structuur die Daniël zich uit zijn jeugd kan herinneren is de complete vrijheid die hij ervoer. Maar die vrijheid kende ook een andere kant. Op school waar hij en zijn vriendje vaak te laat kwamen omdat er regelmatig vergeten werd de kinderen weg te brengen of op te halen, werden hij en zijn vriendje gepest, meestal om hun uiterlijk. Daniël vond de kinderen op de dorpsschool in Spaarndam opmerkelijk schoon, hijzelf voelde zich één met de natuur, was altijd buiten en dat uitte zich in altijd zwarte en vieze nagels. Tel daarbij zijn kleding op en een prooi voor pesters was geboren.
… Wij zagen eruit alsof het carnaval was, droegen profbroeken met oranje bloemen erop, satijnen vestjes met Chinese draken op de rug geborduurd, badstoffen ondergoed en hadden lage haren…
Later, in de bovenbouw ging hij met de fiets naar school, zorgde ervoor dat hij minder opviel en raakte hij voor het eerst bevriend met Dirk, een jongen uit zijn klas die hem tussen de middag mee naar huis nam om een broodje te eten. Zijn eigen keiharde en stugge zuurdesembrood dat zijn moeder ’s morgens had staan klaarmaken gooide hij naar de eendjes in het Spaarne.
Toen zijn stiefvader Ronald het plan opperde om een geschonken bus op te knappen en daarmee met een groep mensen over land naar China te reizen, bleken er uiteindelijk veertien mensen bereid om te helpen klussen en vervolgens mee te reizen. Daniël hoefde lange tijd niet naar school. Met zijn juf was afgesproken dat hij een reisverslag zou bijhouden en daarover een spreekbeurt zou houden bij terugkomst.
De groep zal wekenlang onderweg zijn en dat viel niet altijd mee.
… De rol die ik binnen de groep vervulde kon soms zonder dat ik er weet van had of iets van begreep zijn gewisseld van welkomende afleiding tot irritant aanhangsel…
Wanneer ze in Venetië stoppen, en Daniël met medereiziger en volwassen Pierre de stad ingaat besluit deze laatste spontaan een soort circusachtige show te geven, compleet met acrobatiek en zwarte cape, fakkels en vuur. Toen dit een groot succes bleek te zijn en toeschouwers er zelfs geld voor doneerden, werd besloten dat de groep ook mee ging doen en later werd er zelfs uitgebreid tot een heuse show.
Wanneer zijn moeder hem vertelt verliefd te zijn op een andere man, de Engelsman Pete, vind Daniël dat ongemakkelijk, zeker wanneer zijn moeder voorstelt dat hij Engelse les bij Pete gaat nemen. De stiefvader Ronald vond dat alles mogelijk moest zijn en deed erg zijn best om dat echt te geloven.
… Het was een ingewikkelde situatie, want mijn moeder zou nooit bij Ronald weggaan, daar was ze altijd duidelijk in geweest, zei ze, dus tja, kies maar …
Hoewel Daniël meestal van zijn tijd op reis geniet, is er nooit een moment van rust en mist hij zijn vader en zijn vrienden in Ruigoord. Als zijn vader hem bezoekt, gaat hij mee naar Nederland. Ook daar is hij voornamelijk op zichzelf aangewezen. Hij gaat er voor het eerst weer naar de middelbare school, maar is inmiddels zo gewend aan het jointjes roken dat hij blowend naar bed gaat en blowend opstaat. Hoewel hij na een aantal weken helemaal gewend is en het naar zijn zin heeft, merkt hij toch dat hij anders is. In de winter vertrekt de groep naar India en hij besluit mee te gaan.
Inmiddels is zijn moeder zwanger van Pete en wanneer de geboorte zich aankondigt wordt Daniël wakker gemaakt en naar de woonkamer gesleurd waar zijn moeder op de tafel ligt te bevallen. Pete, Ronald, de vroedvrouw en Daniël kijken samen hoe zijn broertje de wereld binnen floept. Daniël mag de navelstreng doorknippen.
… En wij deden gewoon alsof het allemaal doodnormaal was. Maar op een gekke manier werd dat het ook …
Wanneer hij zeventien is neemt hij een rigoureus besluit om eenmalig goed geld te verdienen. Hij deelt dat besluit met zijn moeder en Ronald en hij kan zich niet herinneren dat die hem tegenhielden. Hij komt er zonder kleurscheuren vanaf en weet dan dat hij voorlopig niet meer wil reizen. Het enige dat hij wil is weten hoe het leven van een zeventienjarige jongen in Nederland eruit ziet. Dat is het leven dat hij wil gaan leiden.
Daniël Boissevain heeft met Het magische kind een sympathiek debuut geschreven dat door zijn ongedwongen en prettige schrijfstijl gemakkelijk wegleest. Zowel de voor- als de nadelen van een grenzeloos vrije, chaotische en daardoor af en toe eenzame opvoeding worden belicht in een altijd liefdevol verhaal, hoewel de lezer soms minder liefdevolle gedachten zou kunnen hebben over de jeugd van deze auteur.
Boek bestellen!
