Vechten tegen jezelf
Vechten tot je een ons weegt – Milou van der Horst – Ploegsma – 372 blz.
Vechten tot je een ons weegt is een bundel bestaande uit twee boeken. Het eerste boek heet Mijn allerliefste vijand en het tweede boek heet Zwaartekracht. Femke is mager. Broodmager. Femke heeft een tweede ik: Femke 2. En Femke 2 is het spook, dat anorexia wordt genoemd. Femke 2 zet Femke aan tot hongeren, tot het niet langer gaat. En zelfs dan is het nog niet genoeg. Ondanks dat er heel goed op Femke wordt gelet hoor haar ouders en haar zus, krijgt ze het voor elkaar om telkens weer af te vallen. Ze liegt en bedriegt, omdat ze niet opgewassen is tegen de kwelgeest in haar hoofd. Er volgen gedwongen opnames met dwangvoeding, isolatie, uithuisplaatsing en overname van het ouderlijk gezag. Alles om Femke maar weer op gewicht te krijgen. Wanneer iedereen blij is dat ze een paar kilo is aangekomen, gilt Femke 2 in haar hoofd dat ze een loser is en dat niemand met haar wil omgaan, omdat ze te dik is.
Langzaam, stapje voor stapje, wordt Femke sterker en kan ze de greep van de anorexia het hoofd bieden. Wanneer ze in de zomervakantie, nadat ze weer redelijk op gewicht is, op survivalkamp gaat, heeft ze het heft in eigen hand: redt ze het of valt ze terug in haar oude gewoontes? Vechten tot je een ons weegt is aangrijpend en laat je meelezen over de schouder van de jonge Femke, die niet begrijpt dat de wereld haar anders ziet dan dat zij dat doet.
In het eerste boek Mijn allerliefste vijand vertelt auteur Milou van der Horst, op wie dit boek gebaseerd is, over de strijd over het eten en de kilo’s. De strijd die Femke in eerste instantie lijkt te winnen, maar die hard wordt bevochten door de klinieken, waarin ze terecht komt. Milou vertelt als Femke over haar boosheid, haar onmacht, woede en over het verdriet dat ze heeft. Femke 2 is vele malen sterker en heeft haar in haar macht.
In het tweede boek Zwaartekracht zit Femke in de brugklas. Ze heeft het moeilijk, omdat ze een vriendin wil, maar niet begrepen wordt. Het meisje waar ze graag mee om wil gaan, is niet de juiste persoon voor haar. Femke knokt zich door het eerste schooljaar. Femke 2 is een beetje op de achtergrond geraakt, maar laat zich af en toe nog flink gelden. Femke mag, wanneer het schooljaar ten einde is, op kamp. Is dat de juiste keuze?
Milou van der Horst legt haar ziel bloot met deze bundel. Femke is gebaseerd op haar ervaringen en als lezer merk je hoe verschrikkelijk het geweest moet zijn. Niet alleen voor Femke, maar ook voor haar ouders en niet te vergeten haar zus, die een beetje op de achtergrond terecht komt. Alle aandacht gaat naar Femke en haar strijd tegen de calorieën. Aangrijpend, heel open verteld en indringend. Naar mijn mening was de nominatie voor de Prijs van de Jonge Jury 2010 dan ook heel terecht.
