Zeer sterke thriller van Nederlandse bodem
HEX – Thomas Olde Heuvelt – Luitingh – Sijthoff – 340 blz.
Thomas Olde Heuvelt (1983) won als eerste Nederlander de prestigieuze Amerikaanse Hugo Award voor het beste korte verhaal. Met zijn roman HEX heeft hij inmiddels wereldwijd succes. Het boek verscheen bij grote uitgeverijen in de VS, Groot-Brittannië en vele andere landen. Ook wordt er in Amerika gewerkt aan een verfilming.
Het ogenschijnlijk pittoreske dorpje Beek is in de greep van de Wylerheks, een vrouw uit de zeventiende eeuw met dichtgenaaide mond en ogen. Zwijgend loopt ze door de straten en dringt ze de huizen binnen, nachtenlang staat ze aan je bed. Iedereen weet dat haar ogen nooit mogen worden geopend. Er wordt alles aan gedaan om haar aanwezigheid geheim te houden. Maar als een groep jongeren besluit viral te gaan met de heks, laat ze de moderne samenleving langzaam maar zeker afglijden naar middeleeuwse praktijken.
HEX is spannend, laten we daar maar mee beginnen. Het is geen boek voor mensen die snel bang zijn. De slapeloze nachten die me waren beloofd door de uitgeverij zijn er niet van gekomen, maar HEX is geen lekker luchtig tussendoortje. Het is op en tot horror, met een enge, middeleeuwse heks die zich voortbeweegt in de moderne wereld. Ze zal menig lezer de stuipen op het lijf jagen. De bekende Amerikaanse schrijver Stephen King is niet voor niets fan van HEX natuurlijk.
Maar wat misschien nog wel enger is, is dat het boek de menselijke natuur blootlegt. Mensen in nood kunnen rare dingen doen om zichzelf en hun geliefden te beschermen. We zijn niet allemaal zo rationeel en we hebben niet allemaal een gouden hart, ieder mens heeft zwaktes, en Olde Heuvelt weet ze overtuigend op papier te zetten.
De nieuwe uitgave van HEX, die ik heb gelezen voor deze recensie, heeft een alternatief einde. In het nawoord geeft Olde Heuvelt aan dat hij zich in de eerste versie erg heeft laten gaan, dat hij uit bocht is gevlogen en de lezer meenam in een duistere nachtmerrie. Maar in deze nieuwe versie heeft hij het einde aangepast om het beter te laten passen bij de Amerikaanse manier van leven. We moeten in deze versie dus missen wat Olde Heuvelt een ‘Hieronymus Bosch-achtige apocalyps van het origineel’ noemt. Dit is wel jammer, het maakt me namelijk wel erg nieuwsgierig. Wie weet ga ik het boek met het oude eind nog wel eens lezen in de toekomst.
Het hele boek lang zit je te wachten tot Katharina (de Wylerheks) het dorp uitmoordt of iets anders vreselijk gruwelijks uithaalt. Je leest steeds nog maar een paar hoofdstukken, omdat je hoopt dat er snel meer gebeurt. Maar wanneer je dan uiteindelijk bij het slot komt, blijkt dit toch eigenlijk ook heel bevredigend te zijn. Ik denk wel dat Olde Heuvelt een mooi nieuw einde uit de hoge hoed heeft getoverd.
Zoals al velen voor mij al zeiden, denk ik dat het veilig is om te zeggen dat we met Thomas Olde Heuvelt er een goede Nederlandse thrillerschrijver bij hebben.
Felice Beekhuis
