Een meeslepende en eigenzinnige roman over de onbetrouwbaarheid van het geheugen
Fok – Nanda Huneman – Uitgeverij Elikser – 307 blz.
De eerste jaren van haar leven brengt Tara door op een schip. Tot haar vierde jaar praat Tara niet, geen woord. Als ze vier jaar is geworden zoeken haar ouders een huis op het vaste land zodat Tara naar school kan en vriendinnetjes kan maken. Het vaste land bevalt Tara maar niks en ze kan maar moeilijk aarden. In plaats van veel vriendinnen te maken voelt ze zich een buitenbeentje en wordt regelmatig gepest.
Na de moeizame jaren op school besluit Tara niet te gaan studeren, maar aan te monsteren op een schip, ze wil zeilend de oceaan over te steken. Tijdens deze reis van haar leven komt ze oude bekenden tegen. Oude bekenden die oude, nare herinneringen oproepen. Maar zijn de herinneringen van Tara wel juist of heeft ze deze misschien zelf in haar hoofd gecreëerd?
‘Ik ga naar een zee zonder zandbanken. Naar een oceaan met een onbekende bodem, ik voel diezelfde onbekende diepte in mezelf. Weg van de vaste gronden waar ik steeds op vastloop.’
Het verhaal speelt zich af in het heden en het verleden. Het verleden is cursief geschreven wat het onderscheid tussen heden en verleden duidelijk houdt.
Tara heeft het in het verleden erg moeilijk gehad met zichzelf. Ze voelde zich altijd een buitenstaander en was niet blij om op het vaste land te wonen. Als ze op een gegeven moment toch een vriendin krijgt, Lena, doet ze er ook alles voor om deze vriendin te behouden, al moet ze daar niet al te leuke, soms gemene dingen voor doen. Maar dan is er die verschrikkelijke gebeurtenis. En zoals Tara het zich herinnert is Lena schuldig aan deze gebeurtenis. Als ze Lena in het heden weer tegenkomt komen veel nare herinneringen weer naar boven.
Pas als het verhaal ver gevorderd is, kom je als lezer te weten welke gebeurtenis zoveel invloed heeft gehad op het leven van Tara, waardoor deze roman ook een gevoel van spanning geeft tijdens het lezen. Fok is een mooi geschreven roman die de lezer van begin tot eind nieuwsgierig houdt met beschreven herinneringen die misschien toch anders blijken te zijn dan verwacht.
‘Ze is te moe om te denken. Om haarzelf schuldig te praten, om allerlei versies in haar hoofd af te draaien van hoe het ook had kunnen gaan, wat ze ook had kunnen doen. Alle gedachten zijn moe van zichzelf. ‘
Fok is deels gebaseerd op eigen ervaringen van de auteur. Zij is net als de hoofdpersonage Tara op zee opgegroeid en moest leren leven op het land. Ze heeft de oceaan overgestoken waardoor ze anders naar zichzelf en haar leven is gaan kijken.
Tara is een sympathieke maar onzekere vrouw, die haar verhaal zo realistisch vertelt dat je niet anders kan dan intens meeleven met haar. Een uniek verhaal dat je laat zien dat je geheugen je in verwarring kan brengen en je ook flink voor de gek kan houden.
Een roman die zich niet weg laat leggen vanwege alle vragen die constant opgeroepen worden en waarop je het antwoord wil weten. De titel van het boek heeft misschien niet zo’n aantrekkingskracht, maar dat is iets waar je zeker doorheen moet prikken, want deze roman is het lezen ruimschoots waard.
