Heksen, zwarte magie, seks en zwaardgekletter
Heksenjacht – Brad Winning – Books of Fantasy – 298 blz.
De naam Brad Winning is een pseudoniem voor Alex de Jong, en de eerste Nederlandse winnaar van de Elf Fantasy Award voor het beste fantasybook voor De Raad van Zeven (2003), een nog niet voltooide trilogie. Vanaf 2005 was De Jong initiator en uitgever van Pure Fantasy, het korteverhalenmagazine voor fantasy, science fiction en horror. In 2012 doekte hij het tijdschrift op en besloot van schrijven zijn broodwinning te maken. Als Brad Winning publiceerde hij vier boeken: Kwade Geesten, Bloed & Eer, Schelmen & Schatten en Heksenjacht. Heksenjacht (2013) is inmiddels in het Engels vertaald en ligt ter beoordeling bij Engelse, Amerikaanse, Canadese, Spaanse, Franse en Poolse uitgevers en/of agenten.
In Heksenjacht speelt sergeant Hiu Warg de hoofdrol. Zijn leven leek simpel. Geboren in de laagste kaste van Hastyr en lichamelijk getekend door de gevolgen van het gebruik van Zwarte Magie, is hij geworden waartoe zijn rasgenoten sinds eeuwen zijn voorbestemd: een huurling. Warg is een man van eer, heeft respect voor de schaduwen van de dood en heeft een nog dieper ontzag voor alles wat riekt naar magie. Sterker nog: eigenlijk is er weinig anders dan hekserij om hem de stuipen op het lijf te jagen.
Wanneer zijn broodheer Jules Montarde hem en zijn troep eropuit stuurt om een heks te doden, staat hij er niet echt te popelen. Groot is zijn opluchting als blijkt dat de karavaan, waarmee de heks door vijandelijk gebied zou reizen, al overvallen is. En wie nog niet gestorven is, wordt door Wargs soldaten op gruwelijke wijze gedood. Behalve Aislyne, een klein meisje van zes, dat de overal heeft overleefd. Tenslotte heeft Warg een zwak voor kleine meisjes, en dat komt hem duur te staan. Voordat hij het weet is hij, samen met zijn mannen, speelbal van machten die iedere voorstelling te boven gaan.
Hiu Warg is een Neyfalym. Dit volk is in een ver verleden vervloekt door zwarte magie en daardoor voor generaties verminkt. Hierdoor staan ze onderaan in de samenleving en zijn ze gedoemd om in een reservaat te wonen of te doen wat mensen van hen verwachten. De Neyfalym zijn grote, brute kerels (of de vrouwen ook groot en bruut zijn wordt niet genoemd), die niet bang zijn om hier en daar een keel door te hakken, elkaar te verraden voor goudstukken, of met dode vrouwen seks te bedrijven. Het is daarom vreemd dat zij woorden als ‘piemel’ en ‘kut’ zelfs in gedachten niet durven te gebruiken. Ze houden het netjes, niet iets van wat ik van hen verwacht had.
Schrijver Brad Winning is niet vies van een geweld. Hierin wordt de verwachtingen van de mannen van de Neyfalym wel waargemaakt. Zwaarden kletteren, dolken steken en martelingen zijn geen uitzondering. Daarom moet ik, ook vanwege eerder genoemde seksscènes, een extra label op Heksenjacht plakken: het is een rasecht mannenboek.
Mijn complimenten aan Jan Patrik Krasny voor de afbeelding op de cover. Het is een mooi, duister plaatje met linksonder een indruk van hoe de gehavende gezichten van de Neyfalym eruit moeten zien.
Heksenjacht is hier en daar erg bloederig en soms zelfs ranzig (wat voor sommige lezers zeker een pluspunt is), maar het is verder een goed boek. De verhaallijn is goed doordacht. De meeste personages in Heksenjacht hebben wat meer diepgang nodig, maar Hiu Warg, de zachtaardige Neyfalym, steelt wel je hart.
Felice Beekhuis
