Om te eindigen moet je eerst beginnen

Joe & Ik – Mireille Geus – Lemniscaat – 204 blz.

Mireille Geus (1964) debuteerde tien jaar geleden bij uitgeverij Lemniscaat als kinderboekenauteur. Ze won twee keer een Vlag en Wimpel en voor haar jeugdboek Big ontving ze de Gouden Griffel. Joe& Ik is haar eerste Young Adult roman.

Joe weet dat hij niet meer lang te leven heeft en hij besluit met zijn zoon Woelie op reis te gaan. Om elkaar beter te leren kennen. Om Woelie op eigen benen te zetten en om afscheid te nemen. Tijdens een laatste “Rail Away-tour door Europa wordt de verbondenheid tussen Woelie en Joe steeds groter. En terwijl het afscheid dichterbij komt, leren ze zichzelf, elkaar en de wereld kennen. Maanden later schrijft Woelie over hun reis en daar begint het verhaal.

“Meestal krijg je van dingen die je niet hebt gedaan spijt. Ik wel. In ieder geval. Net als mijn pa. Daarom heb ik dit boekje gekocht, daarom schrijf ik er nu in om geen spijt te hebben “.
“Ik begin.” Weet je, het is zo, als ik ,wanneer ik, en dus, ja … “ Zoiets gaat het worden. En als ik het opschrijf gaat het net zo… Ik ben op zoek naar het begin”.

Woelie kampt met zijn eigen problemen, in zijn eigen kleine wereldje dat niet verder reikt dan zijn slaapkamer en huiskamer. Hij woont samen met zijn vader Joe. Zijn moeder zit in een inrichting. Joe en Woelie hebben een echt mannenhuishouden en leven langs elkaar heen.
Woelie krijgt last van hartkloppingen en blijft thuis van school zonder dat zijn pa zich daar mee bemoeit. Hij vult zijn dagen met kijken naar de dvd’s van Rail away en bespieden van de overbuurvrouw.

Op een gegeven moment komt de vriend van Joe, Sjaak, langs en die vraagt of Woelie het al weet? Dit weten slaat op het feit dat Joe ziek is. Woelie gaat met hem naar het ziekenhuis en daar wordt de diagnose gesteld dat het einde niet snel op zich laat wachten. Joe stelt voor samen op reis te gaan, en de treinreizen die hij van de dvd kent echt te gaan maken. Woelie moet zijn eigen angsten zien te overwinnen om genoeg kracht te hebben om samen op reis te gaan en zijn vader te helpen om eindelijk iets in zijn leven af te maken. Na deze heftige periode koopt hij een notitieboek om zijn verhaal te vertellen aan de lezer.

De schrijfster weet zich zo goed in de hoofdpersoon in te leven dat je bijna vergeet dat het een fictief verhaal is van een fictief persoon en niet het echte logboek van Woelie. Hoe hij deze periode in zijn leven beleeft, compleet met zijn eigen gevoelens en angsten is heel mooi weergegeven.

Joe & ik heeft redelijk korte hoofdstukken met strakke korte titels van één of een paar woorden die goed bij de inhoud van het hoofdstuk passen. Taalgebruik is duidelijk en makkelijk te begrijpen. Elk hoofdstuk begint met een korte mijmering van Woelie voor hij verder gaat met het verhaal. Deze mijmering is met een iets ander lettertype geschreven. Deze mijmeringen (het zoeken van Woelie naar een goed begin en einde van zijn logboek) zorgen ervoor dat het verhaal op speelse wijze een paar keer verschillend begint en eindigt zonder in herhalingen te vervallen. Knap en origineel gevonden en het past goed bij de chaos in het hoofd van Woelie. Een apart en mooi verhaal waarbij je veel sympathie krijgt voor het hoofdpersonage waardoor hij bijna tastbaar wordt. Hopelijk zullen er na dit mooie YA debuut meerdere romans volgen.

Conny Schelvis