Oeh la la

Parisiennes herken je aan hun benen – Andy Arnts – Uitgeverij Village – 217 blz.

ParisiennesDe verhalenbundel Parisiennes herken je aan hun benen is een heerlijk boek vol verhalen van een schrijver die duidelijk dol is op Frankrijk en vooral Parijs. Het neemt je mee naar de kaartverkoper die wel erg ver gaat om een klant te plezieren, de strandkoning die valt voor de charmes van de weduwe Colette en een ode aan de plattelandspostbode. Erg leuk ook is de uitgebreide aandacht voor wat in Frankrijk een geaccepteerd verschijnsel blijkt te zijn: de cocotte of de demi-mondaine die de mannen om haar vingers windt. Zoals wij het zien als een ‘gevallen vrouw’ heeft ze in Frankrijk een status en worden er restaurants vernoemd naar beroemde cocottes.

Arnts gaat met zijn verhalen graag terug naar het verleden. Soms door echt in de geschiedenis te duiken, op begraafplaatsen te zoeken naar graven van cocottes of een dorp te bezoeken dat in de oorlog van zijn ziel is beroofd, maar ook door zijn eigen verleden of dat van vrienden onder de loep te nemen. Erg mooi vond ik het verhaal waarin hij teruggaat naar een plek van vroeger. In het begin schrijft Arnts: “keer nooit terug naar een plek waaraan je dierbare herinneringen bewaart” en aan het einde: “Herinnering is na zoveel jaren niet meer dan een mooie toegift. Maar wel een die heel je leven met je meereist en vorm en kleur geeft aan een bestaan.”

Er zit ook veel humor in de verhalen. Het relaas van een veelbelovende, maar compleet mislukte date in Parijs is erg vermakelijk. En het onthullen van het feit dat wijnproeven vooral een “vorm van romantiek is die alleen onder buitenlandse toeristen leeft” en dat de Fransen zelf gewoon voor de plastic flessen wijn in de supermarkt kiezen, heeft iets grappig ontnuchterends. In de correspondentie tussen twee wijnvrienden, die proberen een maand nuchter te blijven (zonder succes) is het volgende citaat onweerlegbaar: “als je om half tien slaapt, kun je om tien uur niet naar alcohol verlangen”.

Het boek zit vol met rake citaten, humor, historische verhalen, romantiek, hoop en mislukkingen maar vooral een intense liefde voor Parijs en de mensen die er wonen.

Ghislaine Cals

Andere recensies

Ik, Octopus – Magdalena Rutová – NBC Parade – 32 blz. Er zijn al heel wat boeken over octopussen geschreven, er is echter maar één octopus die een boek over mensen heeft geschreven! Zij wil weten waarom de mens zoveel mooie spullen afdankt en...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Coco en het gekke ding – Loes Riphagen – Gottmer – 36 blz. Coco, het kleine vogeltje dat iedereen natuurlijk al kent van de vorige delen is in dit boek weer lekker aan het spelen met haar vriendjes. Eekhoorn, kikker, egel en Coco zien...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Een koord boven de afgrond – Cyrille Offermans – De Arbeiderspers – 616 blz. Een iets beschuttere plek misschien (2017), Midden in het onbewoonbare (2020), en dan nu Een koord boven de afgrond (2023): de titels van de gebundelde dagboeknotities van Cyrille Offermans worden...
Lees verder Categorie: Essays, Literatuur
| Reageer!