Campert is het meest op dreef als hij dicht bij zichzelf blijft
Om vijf uur in de middag – Remco Campert – De Bezige Bij – 142 blz.
Campert heeft tijdens zijn lange leven niet een heel groot oeuvre opgebouwd. Dat is waarschijnlijk mede te wijten aan het feit dat hij over elke zin goed nadenkt en wikt en weegt welke woorden hij zal gebruiken. Dat doet hij in zijn poëzie en in zijn proza. Het resultaat is, dat de zinnen in Om vijf uur in de middag allemaal prima in orde zijn, maar betekent dit dat de verhalen daarom ook allemaal boeiend zijn? Meestal wel.
In het eerste verhaal De Bestseller besluit de hoofdpersoon Wim Klein als hij zijn school verlaat om schrijver te worden van een boek en dan ook meteen van een bestseller die hem zoveel geld zal opleveren dat hij de rest van zijn leven daar op kan teren. Wim Klein is liever lui dan moe.
Het schrijven van een bestseller is de droom van bijna iedere schrijver. Misschien heeft Campert er ook heel lang van gedroomd, maar dat is hem niet gelukt. In het verhaal neemt Wim Klein het boek Ik Jan Cremer als voorbeeld. Jan Cremer is een brutale man die op de cover van zijn boek al bij de eerste druk liet vermelden dat zijn boek een bestseller was. Cremer is een bluffer die zich overal uit redt.
Campert en zijn verhaalfiguur Wim Klein(die naam is natuurlijk niet voor niets gekozen) zijn dat niet. De eerste stap die Wim op de weg naar succes doet, is het aanschaffen van het boek Ik, Jan Cremer en dat levert meteen al de nodige problemen op. In de boekhandel is het uitverkocht, de volgende druk is in voorbereiding, maar Wim weet dat zijn oma een gesigneerd exemplaar van het boek heeft en van haar gaat hij het lenen. Als je weet hoe een bestseller geschreven wordt, is het een kwestie van nadoen, denkt Wim. Maar wat moet er in Ik, Wim Klein komen te staan als je zestien bent en nog niets bijzonders hebt meegemaakt?
Er staan zeven verhalen in deze kleine bundel, die o.a. gaan over dichters, pubers en mannen in crisis. Het laatste verhaal, het titelverhaal Om vijf uur in de middag speelt in een niet met name genoemde Zuid-Amerikaanse dictatuur waar een spion een vage opdracht moet uitvoeren. Het wijkt nogal af van de andere verhalen. Campert beschrijft de sinistere sfeer in het land verbluffend goed, maar je merkt toch dat de materie ver van hem af staat.
Campert bereikt het mooiste resultaat in zijn columns en verhalen als hij dicht bij zichzelf blijft en dat doet hij meestal. Camperts naam kan in elk geval in hoofdletters worden bijgeschreven in de geschiedenis van de Nederlandse literatuur en dat kunnen toch niet veel schrijvers zeggen.
Boek bestellen!
