Niet zomaar een thriller

Kaakslag – Erik Persoons – Kramat – 315 blz.

kaakslagIn Kaakslag maken wij kennis met Joyce. Na haar moeilijke scheiding verhuist ze met dochtertje Kiara van de stad naar een dorpje. Haar tienjarige dochtertje heeft moeite met de verhuizing en om contact te maken met nieuwe vriendjes. Ze heeft alleen contact met de bijzondere Tim, zoon van de dorpsarts. Het gezin van de arts staat in hoog aanzien in het dorp en veel wordt daarom goed gepraat, zelfs het aparte gedrag van Tim. Tim is een verwarde jongen die stemmen hoort in zijn hoofd en meestal in een fantasiewereld leeft. Hij wil niets liever dat Kiara deel uit kan maken van zijn fantasiewereld. Hij wil samen met haar een draak gaan verslaan. Dan verdwijnen Kiara en Tim en de zoektocht houdt de gehele dorpsgemeenschap bezig.

Kaakslag is niet zomaar een thriller, het is een meer dan spannend verhaal en het laat zich niet echt in één hokje laat stoppen. Op de voorzijde heeft de uitgeverij ‘suspense’ als genre aangegeven en dat is het inderdaad wel. Daarnaast neigt het ook wel een psychologische thriller of een wat duistere roman.

Ik wist niet goed wat ik met de titel aan moest. Moest ik het letterlijk nemen of slaat het juist op de psychische dreun die de personages in het verhaal te verwerken krijgen. Ik moet wel zeggen dat de bondige titel samen met het angstige meisje op de coverfoto mij wel nieuwsgierig maakte.

Kaakslag wordt chronologisch verteld. Daarnaast zijn er fragmenten uit het dagboek van Kiara en lees je de gedachtewereld van Tim. Deze stukken zijn in een ander lettertype neer gezet. Wat op zich wel prettig is voor de loop van het verhaal.

De schrijver heeft veel aandacht voor de personages. Hij werkt ze goed uit. Ook de manier om dingen uit te leggen, veelal in gesprekken tussen de personages , is goed verweven in het verhaal. Als de moeder van Tim namelijk aan de moeder van Kiara uit gaat leggen welk ziektebeeld Tim heeft, komt dit heel natuurlijk over en is het niet een stapel feiten die je om de oren krijgt. Hierdoor blijft het verhaal doorlopen en prettig leesbaar. Ook krijgt het verhaal nog een bijzondere wending. Je weet wel al snel welke personages fout bezig zijn en wie er meer weet. Maar wat er precies is gebeurd en wat voor rol deze personen spelen bij de verdwijning van de kinderen en of het goed afloopt met de kinderen houdt de lezer tot het laatste moment bezig.

Conny Schelvis

Andere recensies

Het slapende paleis Brussel heeft met zijn Grote Markt, het Atomium, de art-nouveauhuizen, het koninklijk paleis, de vele kerken en natuurlijk Manneken Pis veel toeristische troeven. Maar er zijn ook nog veel verborgen parels. Op een steenworp van het Centraal Station, verscholen onder het...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Kleurrijk flapjesboek Peuters en kleuters kunnen altijd zo genieten van flapjesboeken. Telkens een flapje openen om te kijken wat erachter verstopt is. Het huis met het rode deurtje wordt bewoond door het meisje Olivia. Helemaal aan het eind van de tuin staat een grote...
Lees verder Categorie: Flapjesboek, Peuterboeken, Prentenboek
| Reageer!
Vrolijk prentenboek Dit is het debuut van Lisanne Andela, die de tekst schreef en Anouk Wagendorp die de illustraties verzorgde. Alle dieren in het bos zijn opgewonden, want er is een dier jarig en ze hebben zin in een feestje. Geen dier doet moeilijk....
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!