Niet zomaar een thriller

Kaakslag – Erik Persoons – Kramat – 315 blz.

kaakslagIn Kaakslag maken wij kennis met Joyce. Na haar moeilijke scheiding verhuist ze met dochtertje Kiara van de stad naar een dorpje. Haar tienjarige dochtertje heeft moeite met de verhuizing en om contact te maken met nieuwe vriendjes. Ze heeft alleen contact met de bijzondere Tim, zoon van de dorpsarts. Het gezin van de arts staat in hoog aanzien in het dorp en veel wordt daarom goed gepraat, zelfs het aparte gedrag van Tim. Tim is een verwarde jongen die stemmen hoort in zijn hoofd en meestal in een fantasiewereld leeft. Hij wil niets liever dat Kiara deel uit kan maken van zijn fantasiewereld. Hij wil samen met haar een draak gaan verslaan. Dan verdwijnen Kiara en Tim en de zoektocht houdt de gehele dorpsgemeenschap bezig.

Kaakslag is niet zomaar een thriller, het is een meer dan spannend verhaal en het laat zich niet echt in één hokje laat stoppen. Op de voorzijde heeft de uitgeverij ‘suspense’ als genre aangegeven en dat is het inderdaad wel. Daarnaast neigt het ook wel een psychologische thriller of een wat duistere roman.

Ik wist niet goed wat ik met de titel aan moest. Moest ik het letterlijk nemen of slaat het juist op de psychische dreun die de personages in het verhaal te verwerken krijgen. Ik moet wel zeggen dat de bondige titel samen met het angstige meisje op de coverfoto mij wel nieuwsgierig maakte.

Kaakslag wordt chronologisch verteld. Daarnaast zijn er fragmenten uit het dagboek van Kiara en lees je de gedachtewereld van Tim. Deze stukken zijn in een ander lettertype neer gezet. Wat op zich wel prettig is voor de loop van het verhaal.

De schrijver heeft veel aandacht voor de personages. Hij werkt ze goed uit. Ook de manier om dingen uit te leggen, veelal in gesprekken tussen de personages , is goed verweven in het verhaal. Als de moeder van Tim namelijk aan de moeder van Kiara uit gaat leggen welk ziektebeeld Tim heeft, komt dit heel natuurlijk over en is het niet een stapel feiten die je om de oren krijgt. Hierdoor blijft het verhaal doorlopen en prettig leesbaar. Ook krijgt het verhaal nog een bijzondere wending. Je weet wel al snel welke personages fout bezig zijn en wie er meer weet. Maar wat er precies is gebeurd en wat voor rol deze personen spelen bij de verdwijning van de kinderen en of het goed afloopt met de kinderen houdt de lezer tot het laatste moment bezig.

Conny Schelvis

Andere recensies

Transvrouw? Hoofdpersonage Charles d’Éon wordt in de eerste helft van de achttiende eeuw geboren in de Bourgogne. Hij is een buitenbeentje door zijn frêle postuur en bedachtzame houding. Hiermee wordt hij al tijdens zijn kinderjaren gepest door de kinderen uit de buurt en zelfs...
Lees verder Categorie: Roman
| Reageer!
Sympathiek debuut Nog nooit las ik een graphic novel, en ik vroeg me eerlijk gezegd af of zo’n ‘beeldroman’ mij wel zou kunnen boeien. Laat ik het zo zeggen: het was even wennen, maar het viel me zeker niet tegen. Zoals de flaptekst belooft,...
Lees verder Categorie: Graphic Novel, Jeugdboeken
| Reageer!
Een bijzondere vriend Hoofdpersonage in dit prentenboek is Patrick. De jongen van een jaar of zes heeft weinig zelfvertrouwen en durft zich niet aan te sluiten bij de kinderen die buitenspelen. Litchfield zet Patrick alleen op een bankje in de sneeuw, terwijl de andere...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!