Eva Keuris schreef een roman met thrillerelementen
Eva Keuris (1978) studeerde in 2005 af aan de opleiding Writing for Performance van de HKU. Tijdens haar studie werkte ze als eindredacteur voor de soap Onderweg naar Morgen en als dialoogschrijver. Ook schreef ze diverse toneelstukken en televisieseries en momenteel is ze eindredacteur van SpangaS en geeft ze les aan de Schrijversacademie. Met haar toneelstuk Addergebroed won ze in 2005 de Hollandse Nieuwe Toneelschrijfprijs. Over het spoor is haar debuutroman.
Inhoud van Over het spoor: Op donderdag 21 augustus verschijnt de naam van Jordi de Wit om 20.30 uur op de politietelex. Het tienjarige jongetje is door zijn moeder als vermist opgegeven. Om 23.34 uur ziet agente Wilma de Rijk iets drijven in het riet van een vijver in het natuurgebied tussen Hilversum en Bussum.
De staat waarin het lichaam wordt aangetroffen, maakt al snel duidelijk dat het jongetje niet uit zichzelf in het water beland is. Jordi de Wit wordt op 30 augustus begraven. Zijn hele school is aanwezig, hij is nog nooit zo populair geweest. Kort na de moord worden drie puberjongens opgepakt. Wanneer zij na hun gevangenisstraf vrijkomen, besluit ghostwriter Stella uit fascinatie voor de zaak en de dubieuze schuldtoekenning een boek te schrijven over de meest charismatische, hoogopgeleide van het stel, de enige van “de goede kant van het spoor” in Hilversum: Ingmar. Voor hem en zijn reputatiegerichte familie is het de kans om zijn onschuld te bewijzen en zijn imago te verbeteren, zodat zijn toekomst er zonniger uit komt te zien. Naarmate Stella en Ingmar dichter bij elkaar komen, lijkt de waarheid echter steeds verder weg te raken. Maar iemand moet toch weten wat daar gebeurd is, die avond?
Zitten er autobiografische stukken verwerkt in Over het spoor?
Het is onvermijdelijk dat je als schrijver put uit je eigen ervaringen, dus er zijn zeker overeenkomsten tussen mij en een aantal personages. Maar niets is één op één autobiografisch. Stella heeft bijvoorbeeld dezelfde opleiding gedaan als ik, maar ze heeft een ander soort jeugd gehad. Om personages te creëren mix ik delen van mezelf met mensen die ik ken met pure fantasie.
Ben je van plan om meer thrillers te gaan schrijven? Of een boek in een ander genre?
Ik heb Over het spoor meer als roman met thrillerelementen geschreven dan als een pure thriller. Van tevoren denk ik überhaupt niet na over welk label een verhaal zal krijgen – ik volg mijn eigen fascinaties voor bepaalde verhalen, personages en thema’s.
Hoe ben je op het idee gekomen voor dit boek?
Mijn eerste idee was om een true crime boek (in journalistieke stijl) te schrijven over een fictieve misdaad. Zo kwam ik uiteindelijk op het personage Stella en begon het verhaal zich te ontwikkelen.
Waarom geef je Stella ook een geheel eigen verhaallijn? Vond je de moordzaak en het onderzoek ernaar niet voldoende?
Het gaat mij om het gegeven dat een verhaal verandert op het moment dat Stella erbij betrokken raakt. Ingmar wil een boek, een verhaal waar hij gunstig uit naar voren komt. Daardoor begint alles te schuiven. Er worden dingen opgerakeld die al tot rust waren gekomen.
Is de moord op Jordi de Wit echt gebeurd?
Nee. Het verhaal is geïnspireerd op meerdere echt gebeurde zaken, zoals de moord op de Engelse peuter James Bulger in de jaren negentig en de moord op drie jongetjes in Arkansas waar drie tieners voor veroordeeld zijn.
Er zitten veel psychologische aspecten in het verhaal. Leer je dat op HKU?
Nee, dat is niet iets wat je specifiek leert. Het is ook niet iets wat iedere schrijver belangrijk vindt. Sommige schrijvers zijn meer geïnteresseerd in taal, of plot, of filosofie. Voor mij maken de personages het verhaal, in hen ben ik het meest geïnteresseerd.
Je schrijft ook voor de tv-serie Spangas. Waar haal je de inspiratie vandaan?
Bij Spangas werken we in een team met meerdere schrijvers, een stuk of twaalf mensen zijn betrokken bij de totstandkoming van de verhalen. De verhaallijnen worden bedacht door de hoofdschrijver Anya Koek. Waar zij haar inspiratie vandaan haalt zou je haar moeten vragen. Vervolgens worden deze verhaallijnen door storyliners uitgewerkt in scènes en die worden dan weer uitgeschreven door de dialoogschrijvers. De laatste jaren doe ik eindredactie over de scrips, wat betekent dat ik alles nalees op continuïteit, kijk of de dialoog soepel loopt en of de personages in character geschreven zijn en zo nodig scènes herschrijf.
Hoe soepel verliep de overgang van dialoogschrijven naar romanschrijven?
Ik zie het niet als een overgang. Het schrijven van verhalen is iets wat ik altijd heb gedaan, in verschillende vormen.
Hoe leuk is het om zelf ook schrijfles te geven aan de Schrijversacademie? Leer je ook van de leerlingen?
Op dit moment geef ik even geen les i.v.m. andere werkzaamheden, maar het is zeker leuk om les te geven in schrijven. Het houdt je scherp, dwingt je dingen die voor jezelf volkomen vanzelfsprekend zijn te analyseren en uit te leggen en het is leuk om te zien hoe studenten zich ontwikkelen en soms ook zichzelf verrassen.
Welke tips kun je meegeven aan beginnende schrijvers?
Heel veel lezen, heel veel kijken, zodat je leert begrijpen hoe verhalen in elkaar zitten, waarom iets werkt of niet, waar je van houdt, wat je het beste ligt. En veel schrijven. Wacht niet op inspiratie, maar maak er je werk van. Ga zitten en schrijf, ook als het niet lukt, ook als je geen zin hebt. Dat hoeft niet elke dag, maar wel op regelmatige basis. En als je serieus aan iets gaat beginnen, zorg dan dat je enigszins weet wat je wilt vertellen en waar je naar toe werkt, anders loop je het risisco hopeloos te verdwalen in je eigen verhaal. Hoewel het ook niet erg is als dat gebeurt, daar leer je weer van.
Welke boeken lees je zelf graag?
Van alles. Psychologische thrillers, romans, verhalende non-fictie. Een greep uit mijn favoriete schrijvers: Donna Tartt, Karl Ove Knausgard, Paul Auster, David Vann, Gillian Flynn, Jennifer Egan, Zoe Heller, Truman Capote.
Vragen: Erica Ganzevles
