Over het echte leven van een fandom-blogger
Gena & Finn – Hannah Moskowitz & Kate Helgeson – vertaling Aline Sax en Maren Stoffels – Davidsfonds – 287 blz.
Hannah Moskowitz en Kate Helgeson schreven een aparte en originele young adult over vriendschap en liefde. Het verhaal gaat over de meiden Gena en Finn. Ze zijn allebei meer dan fan van dezelfde televisieserie. Gena is achttien, een populaire blogster en gaat naar het eerste jaar van de universiteit. Finn is tweeëntwintig, blogt ook, probeert een baantje te krijgen en te behouden en twijfelt aan de relatie met haar vriend waarmee ze samenwoont. Het dagelijks leven van beide dames verschilt enorm maar de fanfictie de ze online schrijven brengt ze bij elkaar en een ingewikkelde vriendschap volgt.
Je zou kunnen zeggen dat dit het zoveelste young adult is over vriendschap, verliefd zijn, liefde, verdriet, depressie, rouw en er voor elkaar zijn, maar niets is minder waar. Het boek is origineel, zowel in verhaal als in vormgeving. Door middel van de blogberichten die Gena en Finn posten, e-mails, sms-berichten, dagboekfragmenten en zelfs ouderwetse brieven op papier, krijgt de lezer het hele verhaal voor de kiezen. Van hoe ze elkaar leren kennen tot wat daar allemaal de gevolgen van zijn. Het verhaal wisselt qua perspectief tussen beide dames en vormt een mooi en vloeiend geheel.
Op het eerste gezicht kan het boek rommelig overkomen doordat er gekozen is voor deze vorm met allerlei verschillende berichten en wisseling van perspectief. Gelukkig is dat idee meteen verdwenen als je gaat lezen. Wel is het voor een oudere lezer die niets met fandom en fanfictie van doen heeft (misschien niet eens weet dat het bestaat) even inkomen aan het begin. Dat komt nogal oppervlakkig over, omdat de blogs en reacties van lezers gewoon oppervlakkig en over de top zijn.
Later in het verhaal leer je Gena en Finn beter kennen als persoon en kom je achter hun echte leven en de puinhopen die ze proberen op te ruimen. Hun relatie gaat gelukkig verder en dieper dan de digitale kennismaking aan het begin. Het verhaal kent ondanks het nodige drama ook humor en het geheel heeft een prettige vertelstijl waardoor het lekker loopt en vlot leest. Een verhaal dat voor de doelgroep zeker herkenning met zich meebrengt en gewaardeerd zal worden.
